ՊԱՏԱՍԽԱՆԻ
ԹՂԹՈՅՆ
ՄՈՎՍԻՍԻ
1
Սրբասիրի
Տեառն
Մովսէսի
եպիսկոպոսի
յԱբրահամայ,
թէպէտ
եւ
ոչ
կամաւ՝
Հայոց
Կաթուղիկոսէ՝
Տերամբ
ողջո՜յն։
2
Տեսի
զսրբութեան
ձերոյ
զգիր
ողջունի,
որ
լի
էր
բազում
գոհութեամբ
զողորմութեանցն
Աստուծոյ
եւ
արդիւնաւոր
աւրհնութեամբք
զմեր
տկարութենէ,
նաեւ
արժանաւոր
ասել՝
զանբաւականութիւնս
իմ,
որ
եւ
յանձնեցաք
իսկ
պարգեւաբաշխին
բոլորեցունց
շնորհահատոյց
լինել
ձեր
սրբութեանդ։
3
Իսկ
զսոսկալի
եւ
զծանր
բեռանցն
բառնալոյ,
որում
ոչ
ունէի
ակն,
անգիտելի
է
ինձ,
որպէ՞ս
ըմբռնեցայ,
եւ
կամ
թէ՝
զբազմութեանն
կամս
ի
միաբանութիւն
գալ.
քան
զի
թէ
ի
վերուստ
կարծիցի
ումեք՝
զանարժանութիւնս
իմ
դիտելով,
որ
ո՛չ
այսմ
աստիճանի
նմանութիւն
ցուցանի,
այլ
եւ
ո՛չ
փոքրագունին
քան
զսոյնս,
զոր ,
եւ
եթէ
ի
փորձութիւն
եւ
յերեւոյթ
ամենեցո՛ւն
եդ
Աստուած։
4
Այս
յոյս
ո՛չ
ուստեք
է
ինձ՝
բայց
թէ
յետ
Աստուծոյ
ողորմութեանն
ի
ձեր
սրբութեան
աղաւթս։
5
Արդ՝
աղաչեմ
զձեր
սրբութիւնդ
ոչ
դադարել
աղաչանս
մատուցանել
առ
Ամենազաւրն,
զի
տացէ
ինձ
ոյժ
կարողութեան
ըստ
իւրն
հաճոյից՝
կատարնագոյնս
ցուցանել
զնորայն
տնտեսութիւն
առ
մերս
երկիր,
նմանաբար
եւ
առ
աշխարհն
Վրաց
եւ
Աղուանից,
պայծառանալ
ի
Քրիստոս
Աստուած
ճշմարիտ
հաւատով
ի
ձեռն
մերոյ
նուաստութեան,
եւ
կամիմ
աւրհնիլ
ի
ձեր
սրբութեանէդ։
6
Մի՛
դանդաղիցիս
ի
սուրբ
Զատիկն
գալ
այսր,
զի
բազմաց
լինի
խնդութիւն,
եւ
գործք
հոգեւորք
առաջի
կայ.
մինչդեռ
Տէր
Սմբատ
աստէն
է,
փութամք
որով
եւ
է
աւրինակաւ
նախ
զա՛յդ
ի
գլուխ
տանել՝
շնորհիւն
Քրիստոսի
Աստուծոյ
մերոյ։
7
Ո՛ղջ
լեր։