Յորժամ
խելքդ
առիր,
ճանաչեցիր
Տէրդ,
Փութով
աշխարհս
մի'
եկիր
մուտ,
աշխրահս
մի'
սիրիր,
Դուն
քեզի
յիմացար,
որ
հոդ
չես
մնալ,
Գնալոց
ես
շուտ,
աշխարհս
մի'
սիրիր:
Առաքեալն
Յակոբ
տեառնեղբայրն
ասաց`
Չար,
անօրէն,
մեղաւոր,
կեղծաւորաց,
Սէր
աշխարհիս
թշնամութիւն
է
առ
աստուած,
Բռնէ
խօսքդ,
վատ
աշխարհս
մի'
սիրիր:
Վազ
չես
գալ
մեղաց,
մինչեւ
յե՞րբ
գործես,
Սիրտդ
քար
ապառաժ,
խոստովանիլ
չես,
Վաղն
ահէղ
ատենին
համար
տալոց
ես,
Անդարձ
մնալ,
մութ
աշխարհս
մի
սիրիր:
Պակասեցաւ,
գնաց
ձեռաց
օրերդ,
Գնա
առ
քահանայն,
ասա
գործերդ,
Գլխաւոր,
մահացու,
ներելի
մեղքերդ,
Պահել,
ելնուլ,
սուտ
աշխարհս
մի'
սիրիր:
Քոսայ
Էրէց,
գրոց
բանին
յետեւի,
Դատաստանին
օրն
քեզ
կառնեն
դաւի,
Մկրտութեան
լուսնդ
փոխեն
խաւարի,
Ահով
կացի,
փութ
աշխարհս
մի'
սիրիր: