Տաղեր

Ես քու սիրուն չեմ դիմանար,
Իւրէկում թութուշուփ եանար,
Սուրբ Գրիգոր, զիս մի՛ մոռնար,
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Զքեզ հարցայ ի վանքն ելայ,
Աճէպ տուշտում պէն պու հալայ,
Չի դադարիր, աչվիս կու լայ,
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Հանց իմացիր, հա՛յ իմ եղբայր,
Կեօզիւմտէն գանլը եաշաքար,
Քրիստոս քեզ ու մեզ մխիթար.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Եղբայր, զայս բանս ասա հաւսար,
Ղասէվէթլէր պէնի պասար,
Դու Քրիստոսի լոյսն տեսար.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Յորժամ ըմպես բաժկով գինի,
Պատարագտա անկ սէն պէնի,
Այս քո բաներն եղեր ֆէնի.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Հօրէդ մօրէդ մի՛ բաժանիր,
Պաշընայ կեօր նէլէր կէլիր,
Սրտիկս խոց է ամէն օր.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Սրտիկս ելաւ գետի նման,
Պէնի պաստը գարա տուման,
Ակն ու ճոհար, ոսկու նման,
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Ես գնացի օտար աշխարհ,
Կիւնահըմ չօք` պաշտան աշար,
Չունիմ դատաստանին պաշար.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Աշխարհս քեզ վաֆա չունի,
Դիւնեայ քիմէ ղալմիշ պախի,
Շինտի ղարիպ պիւլպիւլ քեանի.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Աշխարհս չէ մեզ մնալու,
Չի դադարիր աչքս ի լալու,
Ահա եղայ ես գնալու.
Պէնի տուվատէն ունութմա:
Եղբայր, քեզի խրատ մի տամ,
Կերէք օլա սանա պիր տէմ,
Աղօթք արա, գայ քեզ ի դէմ.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Ա՛յ իմ եղբայր կրօնաւոր,
Աղքատասէր եւ զղջաւոր,
Չկայ ինձի պէս մեղաւոր.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Պիրի Պօղոս, պիրի Պետրոս,
Չօք սէվտիկիմ սուրբ Ստեփանոս,
Ղուլ օլայիմ սանայ Քրիստոս,
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Եղբայր, մի՛ լինիր ինձ մեղադիր,
Էքսիկլիկիմի սէն պիթիր,
Մեղաւորիս թէպտիր մի՛ դիր.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Մինասն ասաց զայս բանս յիւրմէ,
Տուզտի փէյտա էյլատի նէ
Կենայ զՄինասն յիշելուն օրն է.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Միսկին Մինասն ասաց հէմի,
Շիմտի ղարիպլը կան քեանի,
Տես դատաստանն ինչպէս լինի.
Պէնի տուվատէն ունութմա:

Ով որ կարդայ եւ զիս յիշէ
Եւ ողորմիս ինձի ասէ,
Աստուած զիւր մեղքն քաւէ,
Արքայութեան արժան առնէ: