Պայծառ 
   
    արեգակն 
   
    ես 
   
    դու 
   
    ի 
   
    գարնան 
   
    օրերն 
   
    ի 
   
    նման,
   
    Շառաւիղք 
   
    ի 
   
    ծաղկունքն 
   
    իջնուն 
   
    ու 
   
    ծագի 
   
    լոյսն 
   
    զանազան:
 
   
    Առիւծու 
   
    նման 
   
    ես 
   
    դու, 
   
    որ 
   
    անվախն 
   
    է 
   
    իշխանական,
   
    Աստուած 
   
    օգնական 
   
    լինի 
   
    քեզ 
   
    աջովն 
   
    տէրունական:
 
   
    Քո 
   
    սէրն 
   
    իմ 
   
    սրտիս 
   
    միջին 
   
    է 
   
    պատրուս, 
   
    ծաղկեալ 
   
    զանազան,
   
    Դու 
   
    ես 
   
    վարդ 
   
    անոյշ 
   
    հոտով 
   
    ու 
   
    կանանչ 
   
    զինչ 
   
    զմանուշկան:
 
   
    Դու 
   
    ես 
   
    պալասան 
   
    հոտով 
   
    եւ 
   
    բուրմամբ 
   
    հոգւոյն 
   
    սրբութեան,
   
    Շնորհքն 
   
    որ 
   
    ի 
   
    քէն 
   
    բղխէ, 
   
    նա 
   
    խնդան 
   
    հոգիք 
   
    բանական:
 
   
    Քարոզ 
   
    ես 
   
    Հոգւոյն 
   
    սրբոյեւ 
   
    խրախոյս 
   
    առ 
   
    որդիս 
   
    մարդկան,
   
    Համեղ 
   
    եւ 
   
    քաղցրիկ 
   
    խօսիս, 
   
    որ 
   
    դառնան 
   
    աստուածսիրութեան:
 
   
    Մոլորելոց 
   
    խրատ 
   
    ես 
   
    եւ 
   
    դարձուցիչ 
   
    խիստ 
   
    անզգամաց,
   
    Լոյս 
   
    ես 
   
    դու 
   
    ի 
   
    Հոգւոյն 
   
    Սրբոյ, 
   
    քեւ 
   
    ցնծան 
   
    հոգիքն 
   
    ի 
   
    կայանս:
 
   
    Դու 
   
    ես 
   
    նունուֆար 
   
    ծաղիկ, 
   
    որ 
   
    բուսնի 
   
    անհուն 
   
    գետերն 
   
    այն,
   
    Խիստ 
   
    ես 
   
    գեղեցիկ 
   
    գունով, 
   
    որ 
   
    խնդան 
   
    մարդիկն 
   
    ի 
   
    վրան:
 
   
    Հիրիկ, 
   
    կինամոն, 
   
    շուշան 
   
    եւ 
   
    նարդոս, 
   
    ծաղիկ 
   
    մեռոնի,
   
    Եղէգնախունկ 
   
    ես 
   
    հոտով, 
   
    որ 
   
    ծխեն 
   
    ի 
   
    սուրբ 
   
    սեղանի:
 
   
    Քրքում 
   
    եւ 
   
    զմուռս, 
   
    հալուէ 
   
    եւ 
   
    ստաշխ, 
   
    գազբէ 
   
    հնդկական,
   
    Մարդիկն 
   
    որ 
   
    վաճառ 
   
    գնան 
   
    ու 
   
    գնեն, 
   
    խնդութեամբ 
   
    դառնան:
 
   
    Անունդ 
   
    Արթնութիւն 
   
    կոչի` 
   
    Գրիգոր 
   
    զուարթ 
   
    պետական,
   
    Աստուած 
   
    դասակից 
   
    առնէզքեզ 
   
    գնդին 
   
    առաքելական:
 
   
    Առ 
   
    ձեզ 
   
    պաղատանք 
   
    յընկնիմիմ 
   
    եղբարք 
   
    հոգեւորական,
   
    Բերան 
   
    մ՚ 
   
    ողորմիս 
   
    ասէք 
   
    Մինասիս 
   
    մեղօք 
   
    պարտական: