Հրաման 
   
    ելանէ 
   
    դարձեալ 
   
    ի 
   
    կայսերէն 
   
    վերստին 
   
    այլ՝ 
   
    քարոզել 
   
    զժողովն 
   
    Քաղկեդոնի 
   
    յամենայն 
   
    եկեղեցիս 
   
    Հայաստան 
   
    երկրի, 
   
    եւ 
   
    միաւորել 
   
    հաղորդութեամբ 
   
    ընդ 
   
    զաւր 
   
    իւր: 
   
    Իսկ 
   
    մանկունք 
   
    ուխտի 
   
    եկեղեցեացն 
   
    Հայոց 
   
    փախստական 
   
    գնացեալ 
   
    յաւտար 
   
    երկիր 
   
    վարէին: 
   
    Եւ 
   
    բազմաց 
   
    առ 
   
    ոչինչ 
   
    համարեալ 
   
    զհրամանն՝ 
   
    զտեղի 
   
    կալան 
   
    եւ 
   
    անշարժ 
   
    մնացին: 
   
    Եւ 
   
    բազումք 
   
    հաւանեալ 
   
    փառասիրութեամբ 
   
    հաղորդեալ 
   
    միաւորեցան 
   
    աւրինաւք: 
   
    Բաժանեցաւ 
   
    ապա 
   
    եւ 
   
    աթոռ 
   
    կաթողիկոսութեանն 
   
    յերկուս. 
   
    անուն 
   
    միոյն 
   
    Մովսէս, 
   
    եւ 
   
    միւսոյն՝ 
   
    Յովհան: 
   
    Մովսէս 
   
    ի 
   
    Պարսից 
   
    կողմանէ, 
   
    եւ 
   
    Յովհանն՝ 
   
    Յունաց:
 
   
    Եւ 
   
    Յովհան 
   
    ընդ 
   
    նոսա 
   
    հաղորդեալ 
   
    միաւորեցաւ, 
   
    բայց 
   
    Մովսէս 
   
    ամենեւին 
   
    ոչ 
   
    լինէր 
   
    ի 
   
    նոսա 
   
    հուպ: 
   
    Եւ 
   
    սպասք 
   
    ամենայն 
   
    եկեղեցւոյն 
   
    որ 
   
    ի 
   
    Դըւնի 
   
    սրբոյն 
   
    Գրիգորի, 
   
    զոր 
   
    տարան 
   
    եդեալ 
   
    ի 
   
    պահեստի 
   
    ի 
   
    Կարնոյ 
   
    քաղաքի: 
   
    Ուստի 
   
    վարեցաւ 
   
    ինքն 
   
    այսուհետեւ 
   
    ի 
   
    գերութիւն 
   
    յերկիրն 
   
    Պարսից, 
   
    յԱհմատան 
   
    շահաստան: