Հրաման
ելանէ
դարձեալ
ի
կայսերէն
վերստին
այլ՝
քարոզել
զժողովն
Քաղկեդոնի
յամենայն
եկեղեցիս
Հայաստան
երկրի,
եւ
միաւորել
հաղորդութեամբ
ընդ
զաւր
իւր:
Իսկ
մանկունք
ուխտի
եկեղեցեացն
Հայոց
փախստական
գնացեալ
յաւտար
երկիր
վարէին:
Եւ
բազմաց
առ
ոչինչ
համարեալ
զհրամանն՝
զտեղի
կալան
եւ
անշարժ
մնացին:
Եւ
բազումք
հաւանեալ
փառասիրութեամբ
հաղորդեալ
միաւորեցան
աւրինաւք:
Բաժանեցաւ
ապա
եւ
աթոռ
կաթողիկոսութեանն
յերկուս.
անուն
միոյն
Մովսէս,
եւ
միւսոյն՝
Յովհան:
Մովսէս
ի
Պարսից
կողմանէ,
եւ
Յովհանն՝
Յունաց:
Եւ
Յովհան
ընդ
նոսա
հաղորդեալ
միաւորեցաւ,
բայց
Մովսէս
ամենեւին
ոչ
լինէր
ի
նոսա
հուպ:
Եւ
սպասք
ամենայն
եկեղեցւոյն
որ
ի
Դըւնի
սրբոյն
Գրիգորի,
զոր
տարան
եդեալ
ի
պահեստի
ի
Կարնոյ
քաղաքի:
Ուստի
վարեցաւ
ինքն
այսուհետեւ
ի
գերութիւն
յերկիրն
Պարսից,
յԱհմատան
շահաստան: