Քերթուածներ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԵՂԲԱՅՐ ԵՄՔ ՄԵՔ

ԵՐԳ

Ի բիւր ձայնից բնութեան շըքեղ
Թէ երգք թռչին սիրողաբար,
Մատունք կուսին ամենագեղ,
Թէ որ զարնեն փափուկ քընար.
Չունին ձայն մի այնքան սիրուն,
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։


Տո՛ւր ինձ քու ձեռքդ, եղբա՛յր եմք մեք
Որ մըրըրկաւ էինք զատուած.
Բաղդին ամէն ոխ չարանենգ
Իմ ի համբոյր, ցրուին՝ ի բաց.
Ընդ աստեղօք ի՜նչ կայ սիրուն
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։


Երբ ալեւոր Մայրն Հայաստան
Տեսնէ զորդիս իւր քովէ քով,
Սըրտին խորունկ վէրքըն դաժան
Քաղցր արտասուաց բուժին ցօղով.
Ընդ աստեղօք ի՜նչ կայ սիրուն
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։


Մէկտեղ լացինք մենք ի հընում…
Եկէք դարձեալ յար անբաժան
Խառնենք զարտօսր եւ ըզխնդում
Որ բազմածնունդ ըլլայ մեր ջան.
Ընդ աստեղօք ի՜նչ կայ սիրուն
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։


Մէկտեղ յոգնինք, մէկտեղ ցանենք,
Մէկտեղ թափին մեր քրտինքներ,
Ըզհունձ բարեաց յերկինս հանենք
Որ կեանք առնուն Հայոց դաշտեր.
Ընդ աստեղօք ի՜նչ կայ սիրուն
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։