Քերթուածներ

ԵՐԳ ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆԻ

Ոսկի ամպերուն մէջ մըտաւ արեւ,
Եկէք բոլորինք սեղանին առջեւ.
Քան արեւուն ճառագայթք
Փայլի կարմիր այս գաւաթ։
Գինի՛, գինի՛,
Կու տաս ոգի.
Բիւր անգամ
Կը նետեմ գինին՝
Կը զըւարթանամ։

Սեղանն է իմին փառաց ասպարէզ,
Թէ կու գան ցաւեր եւ հոգք աղեկէզ.
Ես լաւ ուտել սորվեցայ
Ես լաւ խըմել սորվեցայ։
Գինւոյ փրփուր՝
Բոցահուր,
Մեծ ուրախութիւն
Սըփռէ ընդհանուր։

ԵՐԳ

Անմահ, անուշ դու գինի,
Շատ սիրելի ես քաջին,
Զի գոյնդ արեան նմանի
Պատերազմաց ի դաշտին.
Բոսորափայլ քո փրփուր,
Որ մեզ ի կռիւ փըչէ հուր,
Թէ հաշտութիւն գայ արդար՝
Փոխի ի ցօղ զովարար։

Դափնիք քեզմով կ՚առնեն ոյժ,
Կարմիր, կրակո՛տ դու գինի.
Քեզմով զըւարթ եւ աշխոյժ
Կ՚ըլլայ հեզիկ ձիթենի.
Քեզմով վառի բոցագոյն
Օրիորդին համեստ գոյն.
Կեցցե՛ն մեր քաջ պատանիք
[1] Եւ նազելի գեղանիք։

ԵՐԳ

Ինչու՞ երկինք որոտալով՝
Զարդարուեցաւ պայծառ ամպով,
Տեղան ամպրոպք կրակէ նիզակ.
Զի բարձրացաւ յօդ աւազակ։
……………………