Գիրք անուանեալ Որոգայթ փառաց

՚Ի պատճառն երկայն ժամանակաւ Աշխարհն Հայոց ամայի մնացեալ ՚ի որ ոք ծայրագոյն իշխանացէ սեպհական, ազգէ եւ աւանդութենէ հայոց, եւ պաշտօն թէ նախարարութեան, թէ իշխանութեան, յատկապէս զօրապետութեան հարկաւոր է լինիլ այր ուշիմ եւ գիտուն ՚ի արհեստ կառավարութեան, վասն որոյ եթէ գուցէ զի ՚ի միջի աշխարհէն ընտրեցեալ փոխանորդաց մի՛ գտցի բաւական արժանաւոր անձինք ազգէն հայոց եւ աւանդութեամբն Հայաստանեաց Սուրբ Եկեղեցւոյ որ արժանաւորութիւն ունենան ՚ի պաշտօնի զօրապետութեան, յայնժամ հարկիւ ընդունել պիտոյ է ազգն հայոց, ունիլ զօրագլուխս, ճարտարապետս, երկրաչափս, թօփխանի գլխաւորս ՚ի ազգէն վրաց, եթէ չգտանի ՚ի ազգէն ռուստաց, եթէ չգտանի ՚ի ազգէն նէմցայից, այսինքն ալմանէ երիս ամաւ ժամանակաւ, նամակաւ Տանուտերաց Հայոց, երդմնեցութեամբ, որպէս օրէն է Հայոց:

Օրինակ նամակի քաղաքապետութեան: