Տաղեր

Յիսուս Քրիստոս, ի փրկիչդ աղերսեմ
Եւ զաղետ յանցանաց անձինս պատմեմ,
Յարաժամ հանապազ լալով արտասուեմ
Բժիշկդ իմաստնոց զվերս իմ ցուցանեմ:

Աւգնութիւն ինձ լինել, Տէ՛ր, ի քէն հայցեմ,
Զի ես գթութեամբդ թողութիւն գտցեմ
Թեեւ ի մի նուագ բիւրս մեղանչեմ,
Այլ ի քէն մարդասէր յուսահատ չեմ:

Կեցո զիս, ոգէսէր, քանզի ես քոյ եմ,
Ի ձեռաց թշնամւոյն քեզ գանկատ առնեմ,
Ի պատրանս նորին մեղօք անկեալ եմ,
Արդ մեղայ քեզ ասեմ եւ դարձեալ կրկնեմ:

Ողբալով զգաղտնիսն հրապարակեմ,
Զծածուկ մեքենայսն խայտառակեմ,
Զթագուցեալս ի յոգիս քեզ բացայայտեմ
Եւ զպատրանս խաբողին ես ծանուցանեմ:

Բնութիւնս կարի տկար է, գիտեմ,
Վասն որոյ զայն ի քեզ ապաստան առնեմ,
Զոսոխին դիմեցումն Աստուծոյդ յանձնեմ
Եւ վտանգէ երկիւղին զերծեալ ելանեմ:

Քո բանիւդ, տէր Յիսուս, գործ հրաւիրեալ եմ,
Ընդ յետին մշակաց յայգին մտեալ եմ,
Թեեւ գործն յարքունի ես ծոյլ գտեալ եմ,
Արա, զի ժամ վարձուն դատարկ չելանեմ:

Այլեւ աղ առ ի քէն ես անուանեալ եմ,
Համեմել զայնոսիկ, որ յանձս առեալ եմ,
Թեեւ ես խորհրդով անհամացեալ եմ,
Աղաչեմ համեմել որքան կոխան չեմ:

Հայրական ի լուսոյդ լոյս կոչեցեալ եմ,
Լոյս ծագեալ այնոցիկ, որ յիսն յանձնեալ են,
Բայց հոգւով եւ մտօքս խաւարեալ եմ,
Լոյս ծագել ինձ ՚ւ իմոցս ի քէն, Տէ՛ր, հայցեմ:

Արթուն կալ դռնապանս պատուեր առեալ եմ,
Զի ի գալ տանուտեառնդ զգոյշ գտանիցեմ,
Ես ի քուն մահու մեղօք ննջեալ եմ,
Զարթեցո զիս, զի կեցից որքան մեռեալ չեմ:

Նաեւ տանն Աստուծոյ տնտես կարգեալ եմ,
Զկենաց հացն բաշխել յանձին կալեալ եմ
Եւ փոխան կերակրոյ զծառայս հարեալ եմ,
Վասն որոյ ամբաստան քեզ լինելոց եմ:

Այլ առատ շնորհիդ ես յուսացեալ եմ,
Տալոյ ինձ գիտութիւն մինչ ի մարմնի եմ,
Զի զգովեստ տնտեսին ի քէն լսիցեմ
Եւ ի յարկն յաւիտենից տեղ գտանիցեմ:

Յիմարաց հինգ կուսիցն նմանեալ եմ,
Զհոգւոյս զլապտերն շիջուցեալ եմ,
Տո՛ւր ինձ լոյս ի լուսոյդ, որ աստէն վառեմ
Եւ ի գալ փեսայիդ պատրաստ մտանեմ:

Ի քէն, Տէ՛ր, ակն ունիմ եւ ոչ երկմտեմ,
Զի դու քաղցր ես բնութեամբ, զայն ես քաջ գիտեմ,
Վասն որոյ բարեխօս առ քեզ առաքեմ,
Զաղաչանս սրբոցն, որ քեզ հաճոյ են:

Էիդ Հօր Աստուծոյ փառս վեր առաքեմ
Եւ Որդւոյդ Միածնի յերկիր պագանեմ,
Սուրբ Հոգւոյդ ճշմարտի ես ծունր կրկնեմ,
Այժմ եւ մինչ ի յետին շունչս հասանեմ: