Եւ
եղեւ
յամի
ԻԸերորդի
թագաւորութեանն
Ապրուէզ
Խոսրովու
քակեաց
կաթուղիկոսն
Կումիտաս
զմատուռ
սրբոյն
Հռիփսիմեայ
ի
Վաղարշապատ
քաղաքի,
զի
կարի
ցած
եւ
մթին
էր
շինուածն,
որ
շինեալ
էր
սրբոյն
Սահակայ
հայրապետի
Հայոց
կաթուղիկոսի,
որդւոյ
սրբոյն
Ներսիսի:
Արդ՝
մինչդեռ
քակէին
զորմն
մատրանն՝
երեւեցաւ
յանկարծակի
լուսաւոր
եւ
չքնաղագիւտ
արքունական
մարգարիտն,
այսինքն
կուսական
մարմին
սրբոյ
տիկնոջն
Հռիփսիմէի:
Եւ
քանզի
անդամ
անդամ
յաւշեցին
զնա,
յաւշեալ
ի
միմեանց.
եւ
կնքեալ
մատանեաւ
սրբոյն
Գրիգորի
եւ
մատանեաւ
երանելւոյն
Սահակայ
Հայոց
կաթուղիկոսի,
զոր
նա
ոչ
համարձակեցաւ
բանալ:
Եւ
կնքեալ
իւրով
եւս
մատանեաւ,
որ
արժանի
իսկ
էր
կնքել
զայսպիսի
մարգարիտ
երից
հաւատարմաց
երրորդ
մատանեաւք:
Ո¯վ
մարգարիտ,
որ
ոչ
ծովածին,
այլ
մարգարիտ,
որ
ծնեալ
ի
թագաւորական
ազգէ,
եւ
սնեալ
ի
գիրկս
սրբութեան
եւ
նուիրեալ
Աստուծոյ,
որում
ցանկացեալ
էին
տեսանել
զքեզ
արդարք,
եւ
խանդակաթ
էր
ի
սէր
քոյ
երանելին
Կումիտաս:
Չափ
հասակի
էր
երանելւոյն
ինն
թզաւ
եւ
չորս
մատունս:
Եւ
դղրդեալ
ամենայն
կողմն
հիւսիսոյ
գայր
յերկրպագութիւն.
եւ
բազում
ախտաժետաց
լինէր
բժշկութիւն
ամենայն
ցաւոց:
Շինեաց
զեկեղեցին,
եւ
զերանելին
եթող
ի
բացեայ
վասն
գիջութեան
որմոցն,
մինչեւ
ցամաքել
կրոյն:
Ապա
ամփոփեցաւ
ի
կայեանս
իւր:
Վերացոյց
եւ
զփայտայարկս
սրբոյ
կաթուղիկէին.
նորոգեաց
եւ
զխախուտ.
որմոյն.
շինեաց
զքարայարկսն:
Այս
եղեւ
յամս
/522ա/
Յովհանկան
վանաց
երիցու
սրբոյ
կաթուղիկէին:
