Նամակներ

9. ԵՓՐԵՄ ՎԱՐԴԱՊԵՏ ԱԼԹՈՒՆԵԱՆՑԻՆ

ԲԱՐՁՐԱՊԱՏԻՒ ՀԱՅՐ ԵՓՐԵՄ ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԵԱԼ ՎԱՐԴԱՊԵՏ ԱԼԹՈՒՆԵԱՆՑ,

Ողորմած տէ՛ր

Ինչ ո՛չ երկմտիմ, թէ, եթէ ի խնդրել փութացայց ի բարձրապատուութենէ ձերմէ զայն, առ որ մշտապատրաստ հանդիսացուցեալ էք զձեզ (այս է ի ձեռնտուութիւն ազգայնոց), չունիք երբէք խնայել զձեր ովսանն պարտ ու պատշաճ ներգործութիւն:

Աշակերտ Լազարեան լսարանի Ռափայել Պատկանեան, որդի արժանապատիւ Գաբրիէլ քահանայի Պատկանեանին, որ գտանի այդ նպատակաւ մտանելոյ յակադեմիայն, ըստ ժամուն սադրելոյ, պարտաւորեալ գտանի մտանել իւր ի թիւս օրինաւոր աշակերտաց բարձրագոյն ուսումնարանին, լինել գրագիր ի հոգեւոր կառավարութեան տեղւոյդ, առ ի նովաւ ապահովել զսնունդ իւր յայդմիկ պանդխտութեան, զորմէ ունի խնդրել ի նոյն հոգեւոր ատենէ կարգել զինքն ի նոյն:

Առ այնպիսի նպատակ նորա, որ թեւակոխէ յապահովութիւն սննդեան պանդխտացելոյն, ես, իբրեւ եղբայր նորա հարազատ, նոյն եւ որդի ծնողի նորա, իմոյս երախտաւորի, սովին դոյզն նամակագրութեամբ խնդրեմ ի բարձրապատուութենէ ձերմէ, զի թէ մարթ ինչ իցէ, չխնայել զձեր ներգործութիւն առ այն նպատակ Պատկանեանին, որով ունիք պարտաւորել զիս յանչափս:

Յանձն արարեալ զիս ի շնորհս գերամաքուր աղօթից ձերոց, մնամ կատարեալ յարգանօք եւ խորին վերապատուութեամբ:

Ձերոյին բարձրապատուութեան,

լիագութ հայր,

խոնարհ ծառայ

Միքայել Նալբանդեանց

1851 ի 5 սեպտ.

Ի Սիմֆէրօպօլ

10. ԿԱՐԱՊԵՏ ՉՈԼԱԽԵԱՆԻՆ

ԱՐԺԱՆԱՊԱՏԻՒ ՀԱՅՐ
ԿԱՐԱՊԵՏ ՔԱՀԱՆԱ ՉՈԼԱԽԵԱՆՑ,

Ողորմած տէր, Ես թէպէտ քանիցս անգամ գրել էի տէր Գեորգին, որ ձեզի միամիտ անի վասն ձեր որդեկին եւ կարելի է որ մինչեւ ցայսօր ասած էլ լինի, միայն ես իմանալով ձեր անհանգստութիւնը, բարւոք համարեցայ այսու համառօտ գրութեամբ միամիտ անել, որ սրբազան Հայրն ձեր գիրն ստանալով, կրկին գրեց աղայենց եւ անդառնալի միջնորդեց, որ անպատճառ ընդունին, եւ միամիտ եղէք, որ կ՚ընդունին, եւ թե այսու եւս չընդունին, քսան անգամ եւս կգրենք դարձեալ, չենք թողուլ, որ դուրս մնայ, բայց մինն ալ բաւական է, եւ այն սկիզբն, որ դուրս մնացել է, պատճառն է Խաչատուր աղային Պետերբուրգ չիգտնուիլն, որ գնացել էր զակրանից, եւ միամիտ լինիք, որ սրբազան հայրն միշտ իր շնորհը ձեր վրայէն պակաս չանի, նույնպէս եւ իմս նուաստութիւն որքան որ կարողանամ միշտ վասն ձեր լավութեան աշխատող եմ, լերուք միամիտ եւ թէ մէկ հարկաւոր բան կ՚ունենաք, գրեցեք ինձ անթագուստ: Հայրութեան ձեր խոնարհագոյն ծառայ

Միքայէլ Նալբանդեանց

յ2 դեկտեմ. 1851 ամի. Քիշինեւ

11. ԿԱՐԱՊԵՏ ՉՈԼԱԽԵԱՆԻՆ

ԱՐԺԱՆԱՊԱՏԻՒ ՏԷՐ ԿԱՐԱՊԵՏ ՀԱՅՐ,
ՔԱՀԱՆԱՅ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԴԱՐՁՐԵԼՈՅ,

Քան զայս յառաջ նամական միայն ծանուցի հօրդ պատուականի զանդառնալի միջնորդութենէ սրբազան հօրն մերոյ առ քաջափայլ աղայ Լազարեան վերազինս զարդիս ժամ է ինձ աւետարանել ձեզ զուրախութիւն, որով համարիմ հասեալ զձեզ ի գագաթնակէտ ձերոց բաղձանաց, քանզի սրբազան հայրն յերեկի աւուր, որ էր 8 ամսոյս, ընկալաւ ի նոցին գերազանցութեանց զնամակ, որով ծանուցանեն անմահ բարերարքն ազգիս, երկոքին ամոլակիցքն, աղայք Լազարեանք թէ զորդին ձեր զՅարութիւնն ըստ յարգելի միջնորդութեան սրբազան տեառն հրամայեալ են կառավարութեան ճեմարանին կամ դիրեկտորին ընդունել ի թիւս ձրիավարժ որդեգրաց ճեմարանին:

Զայսմանէ սրբազան վեհն յատուկ հրամայեաց ինձ իրազեկ առնել զձեզ, ահա եւ ես ըստ նորին պաշտելի հրամանի, ծանուցի ձեզ յուրախութիւն սրտից ձերոց եւ ձերայնոց:

Մեք շնորհիւ արարչապետին աստուծոյ գտանիմք համայնովք յողջութեան վիճակի եւ ցանկամք զի եւ դուք ի նոյնպիսին մշտնջենաւորեսջիք զաւուրս կենաց ձերոց ի քաջողջութեան: Եւ այլովք յանձնարարեալ զիս յօժանդակութիւն աղօթից ձերոց

մնամ յամի հայրութեան Ձեր բարեացակամ

ի սրտէ խոնարհագոյն ծառայ

Միքայել Նալբանդեանց

յ9 դեկտեմ.

1851 ամի ի Քիշինեւ