ԹՈՒՂԹԵՐ

Բազում են սէր ի սկզբանէ, մանաւանդ թէ եւ ի սրտէ առ սիրտ խօսեցեալն վկայէ, որոյ եռացմամբ յիշեցաւ դարձեալ յողջոյնս ընծայիւք առ երջանիկդ բնաւից, զի համբաւոյդ եռ երանութեան պարարի ոսկերքս յիրաւի, ըստ գերահրաշ Իմաստնոյն լրմամբ, որպէս ի բուրմանէ անուշից ստաշխից թալկացեալ սրտիւք։ Եւ ոչ գիտեմ թէ առաքեա՞լ եմ զայս քեզ նոր իմն ընծայս որպէս բուրաստանէ յաղքատ մտացս, որպէս ծաղիկ իմն նուիրանաց. անկարօտդ ընկա՛լ 'ի ընդունէ՛ ի հարազատական եւ յանհուն քո սէր անսպառելի։ Եւ մաղթէմ այսու նշանաւս զի ի հանդիպիլն Գրիգորիսի եղբօրորդւոյ քո՝ գոգելով ի մէջ բազմաց Սայ է անդրանիկն եղբօրորդւոյ իմոյ եւ ընտրեալ ի բիւրոց սպտալբրօն (?) եւ կարմիր այտն գեղեցկութեամբ. վասն որոյ գրել աշխարհալուր շնորհակալութիւնս յաւէտ յիշատակօք անմահ քո սիրոյդ երախտեաց։ Մանաւանդ թէ եւ ի տալն քո փոխ ուստի ոչ ունիս ակն առնուլ ըստ աւետարանական օրինաց. որպէս զհարազատի առնիցես զնազարի շէրիֆդ, որպէս արարին նմա զընդունելութիւն Ակնայ եւ Եզնկու մանաւանդ թէ Կարնոյ երեւելիքն ընդ առաջագործօք իւրեանց, յորոց գոհաբան եղէ յերկինս եւ յերկրի բարձր քարոզութեամբ առ ի շնորհակալութիւնս իմ։ Այլ ահա՛ օր փրկութեան եւ ժամանակ ընդունելի՝ ըստ փողոյն Տարսոնի՝ ցուցանելն քո մարթ է, եւ որպէս ոգիդ վկայէ առ այս՝ բայց եւ իմս եզերեսցին առաջի քո որպէս զնախագուշակ զեկուցմանս, այլ որպէս աղքատ ոք առ թագաւոր ոմն արզուհալք համարեսցին մաղթական բնաւք։ Մի՛ մեզ՝ մի՛ մեզ, այլ վասն անուան Տեառն եւ վասն պատուիրանի նորա ընկալեալ զանուն արդարոյ եւ ծանիցիս որպէս զաշակերտ սիրեցեալ նպատակին քո, որպէս եւ եսդ առ ի բազումս հաւասար, զի եւ զհատուցումն քո ընդ ընտրեալ եւ սուրբ առաքելոցն առցես՝ յորժամ գայ փառօք Հօր Աստուածն ի մէջ աստուածացելոց պսակել եւ փառաւորել զսուրբս իւր, ամէն։

Ե ղեւ գրեալ Երեմիայի՝
Ր աբունոյ տեառն առաջնորդի
Ե կեղեցւոյդ Գաղատացւոց,
Մ աննօրէն քեւ յարգելոց,
Ի բանդ Նա(յ)եա թուական Հայկայ,
Ա ռ յելս յունվար ամսոյն Հռօմայ,
Յ անկել սիրոյդ զայս յարակայ,
Ի վեր ձգտեաց քան զկարս ահա՛։

( Ձեռ. թիւ 1058, թղ. 28բ )