Ա.
Զհարկ
բանիս
զոր
պահանջեցեր
յինէն
փութապէս
յաղագս
աստուածային
ընթերցուածոցն,
ո՜վ
Կամսարականդ
Վահան
պատրիկ,
հատուցի
քեզ
յամրագոյն,
ոչ
ի
հարուստ
մտաց
ուրուք
ժողովեալ,
եւ
ոչ
ի
բարձրագոյն
բանից
յառաջագոյն
ուսեալ,
այլ
յաշխատութեանց
աղքատ
իմոց
խորհրդոցս
գտեալ
նուաստ
ասացուածովք:
Եւ
վասն
այսորիկ
հեղգ
առ
այսպիսի
փոյթս
գտայ
յառաջագոյն,
զի
մի՛
նուազ
զպայծառ
ջահ
իմաստութեանն
եկեղեցւոյ
երեւեցուցից,
եւ
կամ
տխուր`
զվայելուչ
զգեղեցկութիւն
խորհրդոյս,
վասն
զի
ուժաւորաց
ոմանց
եւ
հոգեւորաց
յառաքինութիւնն
պատշաճ
վարկայ
զգործս
զայս:
Բայց
վասն
զի
այր
ես
մեծ
ու
ողջախոհ
մտօք,
պսակեալ
ծերութեամբ
եւ
իմաստութեամբ,
իբրեւ
թագաւոր
յԱստուծոյ
ի
ժամանակիս
ի
միջի
մերում.
եւ
յորդորական
հրաման
տէրութեանդ
քո
միշտ
մտրակեաց
զիրաւացի
հեղգ
երկչոտութիւն
մտաց
իմոց.
որ
իբրեւ
ահագին
իմն
խորոց
հանդիպել
իմաստութեան
ընթերցուածոցն,
ցնորեցայ
ի
խորհուրդս,
եւ
պակուցեալ
ի
փախուստ
դարձայ
բազում
անգամ
ի
հնազանդութենէ
այսպիսի
հրամանաց:
Իսկ
այժմ
վերստին
հասելոյ
հրամանիս
քո
ոչ
կարացեալ
ի
դիմի
հարկանել,
ուստի
խուսափէի
յառաջագոյն
իբրեւ
յալեաց
ծովու,
այժմ
ի
նոյն
դարձեալ
դիմեցի,
վստահանալով
ի
շնորհս
Հոգւոյն
Սրբոյ.
ոչ
գիտեմ
հնազանդութեա՞մբ
թէ
յանդգնութեամբ.
սակայն
դիմեցի
իբրեւ
ի
դրախտ
ինչ
գեղեցկատեսակ
Աստուծոյ
տեսչութեամբն
առ
մարդն,
լի
զանազան
պտղովք
Քրիստոսի
փրկութեան
խորհրդովք.
ընդ
որոց
անբաւութիւն
մարդասիրութեանն
շուրջ
գալով
ի
խորհուրդս,
քաղեցի
ըստ
իւրաքանչիւր
մարգարէական
ոստոյ
[1]
զՔրիստոսի
փրկութեանն
պտուղս,
զոր
կարգեցի
սկտեղ
պատմութեան
բանիս,
ընծայելով
ի
սեղան
քաջախորհուրդ
իմաստութեանդ
քո:
Զի
ընկալեալ
զհնազանդութիւն
յօժարութեանս
իմոյ,
ըստ
կարի
զոր
ինչ
ընծայեցիս`
վայելեսցես,
եւ
իբրեւ
խոհեմ
անձն
եւ
զօրաւոր
մտօք,
տկարութեանս
իմոյ
եւ
կամ
յանդգնութեանս
ներեսցես:
[1]
Օ
ունէր
ոսրոյ
/
Զմմառու
Ձ.
ոստրոյ:
Ուղղեցաք
ըստ
իմաստին:
