Գ.
Թէ
որպէս
յաղագս
մարդոյն
երկիր
եւ
ծով
իւրովք
զարդուն
եւ
ծննդովք,
ի
ձեռն
հաստատութեան
երկնին
լուսաւորօքն
հանդերձ
բաժանեալ
յառաջին
երկնէն,
երկրորդ
աշխարհ
գոյացաւ
ի
փառս
եւ
ի
գովութիւն
արարչին:
Եւ
արդ
ունի
խորհուրդ
ընթերցուածոցն
յայտնել
նախ
զայս
միտս,
որքան
իմ
տկարութիւնս
հասու
եղեւ,
զանճառ
Աստուծոյ
իմաստութեանն
գործ.
հրաշալի
նախախնամութեան
յօրինուածովք
առ
մարդն.
որպէս
զի
յաղագս
նորա
լինել
նիւթական
արարածոցս
ի
պատիւ
ինքեան
եւ
ի
գովութիւն
արարչին.
որ
է
լինելութիւն
երկնի
եւ
երկրի,
ծովու
եւ
որ
ի
նոսա,
սքանչելի
գործք
արուեստաւոր
բանին,
որպէս
եղելութիւն
լուսոյն
կարգառութեամբ
տւնջեան
եւ
գիշերոյ
ի
բաւանդակութիւն
աւուրն:
Նոյնպէս
եւ
հաստատութիւն
երկնին
խորանաձեւ
շրջաբերեալ
զոյգ
ծովու
եւ
ցամաքի,
որպէս
պայծառութիւն
արեգական,
լուսնոյ
եւ
աստեղաց,
մերկեաց
զերկինն
վերին
եւ
զլոյծ
բնութիւնն
ջուրց
ի
միմեանց,
եւ
ծովս
եւ
գնացս
գետոց
աղբերօք
հանդերձ,
երկրորդ
աշխարհ
նիւթական
բացայայտեաց,
ցուցանելով
զծաղկածին
ցամաքն,
որ
հրամայեցաւ
բուսովք
եւ
պտղաբեր
տընկովք
եւ
անտառախիտ
մայրեօք
լնուլ
լերանց,
դաշտաց,
ձորոց
եւ
կղզեաց
ծովու:
Ցուցանելով
ինքնազարդ
գեղեցկութիւն,
ընդ
նմին
եւ
ջրածին
ղուղակացն,
սողնոց
անբանից,
գազանաց
մեծամեծաց
եւ
փոքունց,
եւ
ահագին
վիշապաց
ի
ջուրցն
հրամայեցաւ
լնուլ
զջուրս
ամենայն:
Ուստի
եւ
թռչնոց
տարմք
ելեալ,
լցին
զծովացեալ
օդս
ի
վերայ
երկրի,
որ
կոչի
շաղկապ
դրացի
հաստատութեան
երկնի.
նովին
հրամանաւ
եւ
երկրի
հանեալ
շունչ
կենդանի,
գազան
եւ
անասուն
եւ
սողուն
երկրի,
որով
կրկնապատիկ
զարդարեցան
երեսք
երկրի
առ
ի
ցուցանել
զառատ
արարչին
ամենահնար
մեծութիւնն,
ի
բոյսս
եւ
ի
զգայական
կենդանիսս:
