Մատենագրութիւնք

ա. ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ կամ քահանայ կամ սարկաւագ կամ ով եւ իցէ յուխտէ եկեղեցւոյն, յարբեցութեան գտեալ՝ մի՛ իշխեսցէ պաշտել զկարգն. մինչեւ աւուրս ընդ մէջ արարեալ, սրբեսցէ զինքն ապաշխարութեամբ, պահովք եւ աղօթիւք եւ ապա համարձակեսցի մատչել 'ի կարգն իւր եւ 'ի հաղորդութիւնն։ Իսկ եթէ յամառեալ 'ի նմին որկորսրտութեան յամեսցէ, լուծցի՛։

բ. Աշխարհական ոք զնոյն առնելով, մի՛ իշխեսցէ առանց զղջման եւ ապաշխարութեան հաղորդել. ապա թէ 'ի նմին զեղխութեան մնացեալ յերկարեսցէ, որոշեսցի՛։

գ. Ոչ է արժան յաւուր շաբաթու եւ կամ ճրագալուցի զատկին պսակադիրս առնել, զի սուրբ աւուրք յարութեանն առաջի կան. յորս պարտ է աղօթել եւ հսկել, եւ հոգեւորական կարգօք մխիթարել զանձինս, եւ ոչ մարմնական զեղխութեամբ զսուրբ աւուրցն խորհուրդ արհամարհել եւ ընդ ոտն հարկանել։ Իսկ եթէ ոք գտցի զայս արարեալ, պսակն անվաւեր լիցի, եւ պսակադիրքն ընդ պատժօք եղիցին, մինչեւ ապաշխարեսցեն. եւ եպիսկոպոսին տեսեալ, որպէս եւ կամեսցի՝ մարդասիրեսցէ 'ի վերայ նոցա։

դ. Ոչ է արժան, յորժամ առ վաղիւ պսակ ընդունելոց են, յերեկորէն ժողովս առնել եւ արբենալ եւ զեղխել. այլ պարկեշտութեամբ եւ աղօթիւք արժանի առնել զինքեանս պսակին օրհնութեան եւ աստուածային հաղորդութեան։ Ապա եթէ ոք գտցի զայս արարեալ, քահանայն զօրն 'ի բաց փոխեսցէ, եւ որպէս ասացաքն՝ յայլում աւուր հրաման տացէ զգուշութեամբ եւ արժանաւոր կարգօք պսակիլ եւ հաղորդիլ օրինացն։

ե. Ոչ է արժան 'ի սուրբ քառասներորդս զատկին եւ մինչեւ 'ի սուրբ պէնտակոստէն հարսանիս առնել, եւ զաւուրցն խորհուրդն թշնամանել. զի ամենայն օր կիւրակէ է, եւ 'ի նոսա կատարի աստուածային խորհուրդն։

զ. Արժան է 'ի սուրբ քառասներորդս պահոցն՝ յաւուր շաբաթու եւ կիւրակէի պատարագ մատուցանել ահիւ եւ երկիւղիւ, ըստ սահմանելոյ սրբոց հարանցն յամենայն ժողովս իւրեանց։ Իսկ եթէ ոք հակառակեալ ընդդիմասցի մերում հրամանիս, կամ բանիւ կամ գործով, թէ ուխտաւոր է՝ լուծցի՛, եւ թէ աշխարհական՝ որոշեսցի՛։

է. Այլ վասն պահելոյ եւ լուծանելոյ զշաբաթ եւ զկիւրակէ 'ի սուրբ քառասներորդս պահոցն, այս յիւրաքանչիւր կամս թողեալ լիցի. միայն գոհանալով զԱստուծոյ՝ առանց խղճի եւ հակառակութեան, առանց բամբասելոյ զընկերն, զոր կամեսցի արասցէ հանդերձ պարկեշտութեամբ. երկոքին ընդունելի են առաջի աստուծոյ, եւ յաւանդութեան եկեղեցւոյ Քրիստոսի։

ը. Արժան է եւ զհացն՝ անխմոր, եւ զգինին՝ անապակ հանել 'ի սուրբ սեղանն, ըստ աւանդելոյն մեզ սրբոյն Գրիգորի. եւ ոչ խոնարհել յայլ ազգաց քրիստոնէից յաւանդութիւնս։ Զի սուրբ Լուսաւորիչն՝ յօրինականէն բերեալ զայս, առաքելաբար հրաման ետ կատարել իւրոց վիճակելոցն. որպէս եւ զաղն օրհնութեան յապագացն զենմունս խառնել, եւ ըստ կարգի ղեւտացւոցն՝ ազգաւ սեպհականել զեկեղեցւոյ շնորհ. եւ մեզ 'ի նմին պարտ է յարանալ, եւ չթողուլ ի բաց, եւ չառնել նորաձեւս ինչ։

թ. Պարտ եւ արժան է զսուրբ միւռոնն, այս ինքն զեւղն անուշահոտութեան, հայրապետին օրհնել. եւ իւրաքանչիւրոց եպիսկոպոսացն միանգամ 'ի զատկին հինգշաբաթին օր, որպէս եւ հրամայեալն է։ Եւ քահանայիցն 'ի նոցանէ ընդունել, եւ օծանել նովաւ զսեղանս եւ զեկեղեցիս եւ զխաչս. առ մկրտեալսն մատուցանել միայն յորդեգրութեանն օծումն, որ յետ մկրտութեանն լինի. եւ յայլ 'ի պէտս օծման մի՛ խառնեսցէ զնա, եւ մի՛ ընքեամբ յանդգնեսցի օրհնել քահանայն։

ժ. Պարտ եւ արժան է զմկրտութեանն ձէթ՝ քահանային օրհնել մի ըստ միոջէ ընդ մկրտելն, ըստ բաւականի ժամուն պիտոյից. եւ նոյնժամայն առ մկըրտեալսն մերձեցուցանելով՝ զօրհնեալն սպառել, եւ մի իշխել զմիանգամ օրհնեալն բազում անգամ օրհնել. եւ միայն օծանել նովաւ զերախայսն եւ զմկրտեալսն ընդ մկրտելն յաւազանին, եւ յայլ խորհուրդ օծման մի՛ իշխեսցէ մատուցանել զնա։

ժա. Արժան է զհիւանդացն զձէթ քահանային օրհնել ըստ իւրում աղօթիցն, եւ ըստ բաւականութեան պահանջելոյ ժամուն պիտոյից։

ժբ. Ոչ է արժան զսեղանն, յորոյ վերայ պատարագն Քրիստոսի մատչի, փայտեղէն կանգնել եւ շարժուն. այլ քարեղէն եւ անշարժ հիմնացուցանել։ Իսկ եթէ ոք հակառակեսցի, եւ ոչ արասցէ ըստ հրամանիս մերում, եւ ըստ աւանութեան կաթողիկէ եկեղեցւոյ, եպիսկոպոսն լուծեալ եղիցի 'ի պատուոյն, եւ սեղանն արհամարհեալ եւ անգործ մնասցէ։

ժգ. Ոչ է պարտ զաւազանն յայլ իմեքէ նիւթոյ պատրաստել, եւ կամ ուրանօր եւ կամեսցի. այլ աւազան քարեղէն հաստատել 'ի նմին իսկ յեկեղեցւոջն, եւ կամ անդէն մերձ յեկեղեցին 'ի մկրտատունսն։

ժդ. Պարտ եւ արժան է զերախայիցն ձեռնադրութիւն եւ զօծումնն եւ զխոստովանելն առ գրունս մկրտարանին կատարել, եւ ապա տանել 'ի ներքս՝ ուր աւազանն է, եւ մկրտել։

ժե. Պարտ եւ արժան է զայնոսիկ՝ որք պսակելն հանդերձեալ են՝ քահանային յեկեղեցին տանել, եւ 'ի վերայ նոցա կատարել զկարգ եւ զկանոն ըստ օրինաց քրիստոնէից, եւ անդ 'ի սրբութեան տեղիսն պսակել. զի 'ի միում տեղւոջ վայելէ լինել պսակին, եւ որ ընդունի զպսակն։ Իսկ եթէ ոք ոչ այսպէս արասցէ, այլ որպէս եւ իցէ իւրով կամակարութեամբ եւ ծուլութեամբ անարգեսցէ զօրէնս եւ զկարգ ամուսնաւորութեանն, քահանայն լուծցի՛ յիւրմէ պատուոյն, եւ զպսակաւորսն վերստին պարտ է պսակել ըստ օրինաց քրիստոնէից. որպէս եւ առաքեալն պատուիրէ, թէ «Ամենայն ձեր ըստ կարգի եւ պարկեշտութեամբ եղիցիե։

ժզ. Իսկ զերկեակսն նոյնպէս պարտ է ըստ առաջին կարգին միջնորդօք եւ խօսնականօք հաւանեցուցանել յիրերաց յօժարութիւն, եւ յեկեղեցւոյն եւ 'ի քահանայիցն օրհնութենէ ընդունել զնշան զուգաւորութեան իւրեանց։ Իսկ եթէ ոք ոչ այսպէս, այլ յառաջ խանծեսցին եւ պղծեսցին առ իրեարս, զայնպիսիսն 'ի բաց մեկնեսցեն 'ի միմեանց, եւ զշնացելոց կանոն եւ զսահման 'ի վերայ դիցեն։ Իսկ եթէ ոչ առնուցուն յանձն մեկնել 'ի միմեանց, յետ տասն ամի ապաշխարութեան՝ ողորմութեամբ եւ արտասուօք արժանաւորեսցին խառնել յեկեղեցի Աստուծոյ։

ժէ. Արժան է շաբաթն օր երեկունն մարտիւրոսաց պաշտել, եւ ծունր չկրկնել, եւ զճրագացն օրհնութիւն ասել՝ Լոյս զուարթ սուրբ։

ժը. Արժան է գիշերապաշտօն առնել յայգ կիւրակէ. եւ հսկմամբ եւ աղօթիւք եւ յոտանաւոր տքնութեմաբ զանցեալ շաբաթուն աւուրց զյանցանս ջնջել, եւ արժանաւոր առնել զինքն մեղսաքաւիչ եւ կենդանարար խորհրդոյն. եւ ակն ունել ամենայն զուարթութեմաբ եւ փութով տեռնագալուստ փողոյն, եւ անճառ յաւիտենական արքայութեանն:

ժթ. Արժան է յերեկորինս եւ յառաւօտինս զկնի ամենայն պաշտամանն՝ նուագել զՍուրբ Աստուածն. եւ ապա զհետ բերել յերեկորինսն զհանգստեանն սաղմոս եւ յառաւօտինսն՝ զԱրեւագալին սաղմոս։ Իսկ յորժամ պատարագ մատչի, 'ի սկզբունս անդ պաշտամանն յիշել զՍուրբ Աստուածն. եւ զսոցուն խորհուրդն յառաջաբանի անդ հաւաստեաւ յայտնեցաք։

ի. Պարտ եւ արժան է զԽաչեցարն երիցս անգամ զհետ բերել, ըստ երիցս անգամ կրկնելոյ սրբասացութեանն. եւ մի՛ նուազեցուցանել, եւ նուազ գտանիլ 'ի շնորհաց խաչին Քրիստոսի։

իա. Արժան է 'ի գիշերին, յորժամ ժողովին 'ի պաշտօնն, նախ զառաջաբանիցն ասել զչորեսին սաղմոսսն միաբանութեամբ 'ի թիւ խոնարհ ձայնիւ. Առաջին՝ զերրորդ սաղմոսն։ Երկրորդ՝ զութսներորդ եւթներորդն։ Երրորդ՝ զհարիւրորդ երկրորդն։ Չորրորդ՝ զհարիւրորդ քառասներորդ երկրորդն. եւ նոցին զքարոզութւինն եւ զաղօթսն զհետ բերել, զոր 'ի նոյն խորհուրդ արարեալ է երանելւոյ Յոհանայ Մանդակունւոյ Հայոց կաթողիկոսի։ Քարոզութիւն, Զարթուցեալքս։ Աղօթք, Զքէն գոհանամք. եւ զհանգիստն նորին, Նայեա Տէր ողորմութեամբդ քով։

իբ. Արժան է զառաւօտինսն՝ ամենեցուն նմանս միմեանց զնոյն եւ ըստ նմին կարգի կատարել. զի այսպէս վայելէ քրիստոսասիրաց, որ նորին լեզուոյ եւ ազգի են, միաբանութեամբ փառաւորել զԱստուած, եւ յօրինել զվարս ուղիղս. զի գրեալ է զսրբոց առաքելոցն՝ թէ «Էին ամենեքեան միաբան յաղօթսե։ Արդ զկնի Հարցինն եւ Ողորմեցւոյն եւ Տէր յերկնըցւոյն՝ զՓառս 'ի բարձունսն պաշտել. ապա ըստ իւրաքանչիւր աւուր զկցուրդսն, զոր առեալ է 'ի սաղմոսացն։ Երկուշաբթւոյն, Լոյս տուր Տէր աչաց իմոց։ Երեքշաբթւոյն, 'Ի քէն է Տէր աղբեւր կենաց։ Չորեքշաբթւոյն, Ես ասացի Տէր ողորմեա ինձ։ Հինգշաբաթւոյն, Ես առ քեզ Տէր աղազակեցի։ Ուրբաթուն, Մտցեն աղօթք իմ առաջի Քո Տէր։ Շաբաթուն, Առաքեա Տէր զլոյս Քո։ Ապա զկնի քարոզութեան եւ աղօթիցն՝ զերեքսրբեանն երգել զփառաբանութիւն հանդերձ սրբոյ Աստուածածնին կցըրդիւն։ Ապա զԱրեւագալին սաղմոսսն ասել, ըստ դասուց վերաձայնութեամբ։

իգ. Նոյնպէս եւ զերեկորինսն հանգոյն միմեանց ըստ այսմ կարգի եւ այսու օրինակաւ կատարել։ Յառաջագոյն պաշտել զԽոնարհեցո՝ վերաձայնութեամբ ըստ դասուց. զոր երանելի Ներսիսի Հայոց կաթողիկոսի յաւելեալ է. որպէս թէ կամելով սկիզբն ամենայն վերերգակ սաղմոսիցն՝ յաղօթելոյ առնել. զի եւ սաղմոսս այս աղօթք Դաւթի են, ըստ վերնագրի յայտարարութեան։ Զկնի նորա զԱպրեցո՝ մի ըստ միոջէ զերեսին սաղմոսսն զմիմեանց զհետ, ըստ դասուց վերաձայնութեամբ։ Իսկ զկնի Մեսեդի եւ Ուղղեսցին ասելոյ, քարոզել եւ աղօթս մատուցանել. յետ այնորիկ զԵրեքսրբեանն նուագել նովին նմանութեամբ. եւ վախճան ամենայն պաշտամանն՝ զհանգստեան սաղմոսսն ասել, ըստ դասուց վերաձայնութեամբ։

իդ. Իսկ կիւրակէին աւուր առաւօտինքն՝ այսգունի խորհրդով յօրինեալ բերէ զկարգն իւր։ Զկնի Հարցինն՝ Մեծացուսցէ ասել, վասն զի հարկաւորապէս պարտի այն՝ որ զՅարութիւնն Քրիստոսի ճառէ՝ ընդ նմին եւ զգերեզմանն յիշել, եւ զսուրբ կոյսն։ Զի եթէ ոչ էր ծնեալ, ոչ էր հնար եւ ոչ թաղել. եւ եթէ ոչ էր թաղեալ, ապա եւ ոչ յառնել. արդ գերեզմանն յընթեռնլոյ զաւետարանն յիշեալ լինի. իսկ զսուրբ կոյսն՝ 'ի Մեծացուսցէն ասելոյ յիշեմք։ Զի որհպէս ընկալան 'ի միմեանց զՓրկիչն, յարութիւնն՝ 'ի գերեզմանէն, եւ գերեզմանն՝ յարգանդէն, ըստ նմին եւ վկայք պարտին լինել միմեանց վասն յարուցելոյն. եւ այս է ճշմարիտ մարդեղութեանն եւ մահուանն Քրիստոսի խոստովանութիւն։ Այլ սակայն 'ի ծննդենէն առ յարութիւնն զհետ երթեալ միաւորին, իսկ 'ի յարութենէն առ ծնունդն վերջադարձիլ անկարելի. զի չեւ գործեցելոցն 'ի Քրիստոսէ պատմութիւն առնել անհնար է։ Եւ յաղագս այսորիկ՝ աւետիքն եւ ծնունդն եւ մկրտութիւնն Քրիստոսի 'ի միասին առեալ տօնախմբին. եւ սոքա ամենեքին, եւ որ այլն եւս իցեն տնօրինեալք 'ի Քրիստոսէ, 'ի յարութեանն միաւորեալ բովանդակին։ Եւ այս յաղագս Մեծացուսցէ ասելոյ յառաւօտինսն յաւուր կիւրակէի։

Յետ որոյ դարձեալ՝ մինչ չեւ զաւետարանն ընթերցեալ, որպէս թէ տակաւին եւս ի թաղման վարկանելով զՏէրն, արտաքուստ 'ի գերեզմանն առ նա աղաղակիցեմք ասելով՝ թէ «Արի, Տէր, օգնեա մեզ եւ փրկեա զմեզե. եւ թէ «Աստուած լուր աղօթից իմոց, ունկն դիր բանից բերանոյ իմոյե. եւ եթէ «Թագաւորեցէ Տէր յաւիտեանե։ Իսկ յետ ընթեռնլոյ զաւետարանն, իբրու թէ զնոյն ինքն զյարուցեալն անդէն եւ անդ ընդ աւերանական բանին 'ի դէմս մեր բերելով, հրամայեմք միմեանց՝ թէ «'Ի գիշերի համբարձէք զձեռս ձեր 'ի սրբութիւն, եւ օրհնեցէք զՏէրե։ Վասն զի լուեալ աղօթիցն մերոց, յարեաւ եւ օգնեաց մեզ, փրկելով զմեզ 'ի մահուանէ՝ եւ թագաւորելով մշտնջենաւորաբար ամենայն տիեզերաց։ Բայց գիշեր՝ ոչ այնքան զժամանակն, որքան թէ զհրէական զանհաւատութիւնն անուանելով. որ զաղջամղջին խաւարի արդարեւ բերէ զօրինակ, ըստ Եսայայ պանծալի բանին, թէ «Գիշերեաց կանխէ հոգի իմ առաւօտել առ Քեզ Աստուածե. այս ինքն թէ 'ի միջոյ ամբարշտաց համարձակիմ բարեպաշտել առ Քեզ Աստուած։ Արդ զայսոսիկ այսպէս եւ այսու օրինակաւ յառաջ վարելով զկարգն, արժան է՝ զկնի Փառք 'ի բարձանցն՝ յարութիւն ասել. իսկ զՍուրբ Աստուածն՝ հանդերձ սրբոյ Աստուածածնին կցըրդիւն 'ի վերջն անցուցանել, որպէս եւ յայլ աւուրսն ըստ ասացելում պատճառին։ Եւ զկնի ամենեցուն՝ զԱրեւագալին նուագել սաղմոս, զոր Եղիցի անուն տեառն ասել սկսեալ են 'ի ժամանակացն Եզրի կաթողիկոսի։

իե. Պարտ եւ արժան է 'ի գիշերապաշտաման, զկանոնացն զհետ բերել զչորս զայս քարոզութիւն. Վասն 'ի վերուստ խաղաղութեան, Վասն 'ի գիշերի եւ 'ի տուընջեան, Վասն ուղղելոյ զգնացս մեր, Վասն գտանելոյ մեզ շնորհ. զոր արարեալ է վասն նորին իրի սրբոյն Սահակայ Հայոց կաթողիկոսի։ Եւ ըստ իւրաքանչիւրոցն զաղօթսս զայսոսիկ հանգըստիւքն իւրեանց. Տէր Աստուած մշտնջենաւոր. Հանգիստ, Շնորհատու բարեաց։ 'Ի գիշերի եւ 'ի տուընջեան. Հանգիստ, Հովիւ քաջ։ Անկեալ եմք առաջի քո. Հանգիստ, Քում ամենազօր Տէրութեանդ։ Վերջին

Օրհնեալ ես Տէր Աստուած մեր, որ եւ զմեզ զմեղաւորս արժանի արարեր փառաւորել զՔեզ. ընկալ բարերար եւ մարդասէր զամենեցուն մեր աղաչանս, զխնդրուածս, զխոստովանութիւնս. եւ շնորհեա ամենեցուն մեզ զՔո առատ ողորմութիւնդ եւ զգթութիւնդ։ Մի՛ թողուր Տէր զժողովուրդս Քո, եւ մի՛ մատներ 'ի սպառ վասն անուան մի՛ ըստ մեղս մեր առներ զմեզ. եւ մի՛ ըստ անօրէնութեան մերում հատուցաներ մեզ. այլ արա առ մեզ զողորմութիւն Քո 'ի հազարս եւ 'ի բեւրս։ Զերծո զմեզ յամենայն որոգայթից սատանայի, եւ փոխեա զմեզ յարքայութիւն միածնիդ Քոյ Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի։

Հանգիստ .

Քեզ յանձն առնեմք զանձինս մեր, Աստուած ամենակալ, Հայր Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, որ 'ի բարձունս բնակեալ ես, եւ զխոնարհս տեսանես յերկինս եւ յերկրի։ Հայեաց, Տէր, յաղօթս մեր եւ 'ի պաղատանս. մի՛ ցրեր զուխտ Քո, եւ մերժեր զմեզ 'ի ժառանգութենէ Քումմէ. այլ ըստ առատ Քում բարերարութեանդ՝ արժանաւորս արա զմեզ ծառայս Քո անճառ լուսոյդ երկնից արքայութեանդ Յիսուսիւ Քրիստոսիւ Տերամբ մերով, ընդ որում Քեզ Հօր եւ Սուրբ Հոգւոյդ վայելէ փառք իշխանութիւն եւ պատիւ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն։

իզ. Պարտ եւ արժան է յայտնութեանն աւուր՝ կատարել զջրոյն օրհնութիւն 'ի վերայ ջուրց ըստ պատշաճի 'ի տեղիսն հանդիպեալ, ձէթ արկանելով 'ի նա եւ աղօթս մատուցանելով. 'ի ձեռն այնորիկ յիշատակել զառ 'ի Փրկչէն վասն մեր 'ի Յորդանան զմկրտութիւնն։ Որպէս եւ 'ի գալստեանն աւուր ոստսն բառնալ, եւ ճօճանակս շարժել, զնմանութիւն բերելով մանկանցն եբրայեցւոց ծափելոյն եւ ոստսն մատուցանելոյ. զի եւ աշխարհիս մերոյ մարդկան, եւ ամենայն քրիստոնէից աւանդութեամբ կալեալ է զսոյն։

իէ. Եթէ ոք խաչ արասցէ փայտեայ, եւ կամ յինչ եւ իցէ նիւթոյ, եւ ոչ տացէ քահանային օրհնել եւ օծանել զնա միւռոնովն սրբով, ոչ է պարտ զնա 'ի պատիւ ընդունել եւ երկրապագութիւն մատուցանել. զի դատարկ եւ ունայն է յաստուծային զօրութենէն, եւ արտաքոյ աւանդութեան առաքելական եկեղեցւոյ։

իը. Իսկ զայնոսիկ, զորս օրհնութեամբ եւ օծմամբ կատարեալ է, որք միանգամ եւ իցեն աստուածային խորհրդոյն գործարանք, պարտ է զնոսա պատուել եւ պաշտել, երկրպագել եւ հասբուրել. զի 'ի նոսա բնակէ Հոգին Սուրբ, եւ նոքօք մատակարարէ 'ի մարդիկ զպահպանութիւնս եւ զշնորհս բժշկութեան ախտից հոգւոց եւ մարմնոց։ Այլ եթէ մեռանել հասցէ 'ի վերայ այնոցիկ 'ի ձեռաց հեթանոսաց, մի՛ հրաժարեսցէ, զի մեծագոյն այնպիսւոյն առաջի կայ յոյս, եւ ընդ մարտիրոսս համարեալ է։

իթ. Ոչ է պարտ ամենեւին անխտիր լինել եւ հաղորդութիւնս առնել ընդ հերձուածողաց. այլ խորշել 'ի նոցանէ, եւ չհաւասարել ընդ նոսա 'ի հոգեկան եւ 'ի մարմնական սեղանս. պատկառեսցեն եւ փափաքեսցեն միաբանել ընդ ուղղափառութեանն աւանդիչս։

լ. Արժան է յայտնութեանն աւուր 'ի Մատթէոսի գլխոյն զմկրտութեան կարգին ընթեռնուլ զաւետարան։ Այլ յամենայն իսկ ութօրեայսն խառնել պատշաճ վարկանիմ ընդ ծննդեան աւետարանսն զմկրտութեան աւետարանսն. զի որպէս տօնն հասարակաց է երկոցուն, հասարակաբար պարտի լինել կարդացմունքն եւ պաշտօնն։

լա. Սովորեցին ոմանք զկիւրակէն օր մինչեւ ցճաշն պատուել, եւ անտի յառաջ լուծանել զաւուրն խորհուրդ։ Յաղագս նորին հրամայեցաք մինչեւ ցերեկոյն նովին պատուով պատուել զօրն. արգելուլ զինքեանս 'ի գործոյ եւ 'ի ճանապարհորդութենէ, եւ երեկունն ծունր չկրկնել, եւ յարութեան պաշտել։

լբ. Ոչ է պարտ 'ի չարաղանդ մծղնէիցն տեղիս, որ կոչին Պոլլիկեանք, օթել ումեք. եւ կամ յարել եւ խօսակից լինել, եւ երթեւեկութիւնս առնել։ Այլ ամենեւին հեռանալ 'ի նոցանէ, գարշել եւ ատեալ զնոսա. զի որդիք սատանայի են եւ լուցկիք յաւիտենական հրոյն, եւ օտարացեալ են ի սիրոյ կամաց Արարչին։ Եթէ ոք իցէ՝ որ յարեսցի 'ի նոսա, եւ 'ի սիրելութիւն եւ 'ի բարեկամութիւն եկեսցէ, պարտ է զայնպիսիսն խոշտանկել, եւ ծանր պատուհաս 'ի վերայ ածել, մինչեւ զգաստասցին եւ առողջասցին 'ի հաւատս։ Ապ եթէ դարձեալ վերստին 'ի նմին գտցին, զայնպիսիսն հրամայեմք ամենեւին հատանել եւ արտաքս ընկենուլ իբրեւ զժանտ ախտ յանդամոց եկեղեցւոյ Քրիստոսի «Զի մի՛ արմատ դառնութեան 'ի վեր երեւեալ նեղիցէ, եւ նովաւ բազումք պղծիցինե։