Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եւ թէ ի միասին բազում ժամանակս բնակեալ իցեն այր եւ կին եւ որդիս ծնեալ, որոց ի միասին զանազանութիւն չիցէ ստացուածոց, ի միաբանութենէ ընչից մեռելոցն լիցի, ապա թէ յայտնապէս կնոջն երեւի ստացուած՝ ժառանգաւորացն լիցի։ Եւ թէ ձեռնհաս իցէ՝ այրն զմեռելոյթսն արասցէ, եւ թէ ոչ իցէ՝ յիւրոցն, եւ առն ի ժառանգութիւն մի՛ լիցի։

Եւ թէ ամուլ կինն պատահիցէ, եւ բազում ժամանակ ի միասին իցեն, առն լիցի մեռելոցն, եւ մի՛ լիցի մասն ժառանգութիւն առն, այլ որք կնոջն են՝ ժառանգեսցեն։ Իսկ սակաւժամանակեայ եղեալ կին եւ առանց ամուսնութեան մեռեալ՝ յիւրոցն լիցի, եւ այրն ոչ ժառանգէ։ Ապա թէ որդի կամ դուստր ծնեալ, թէ կենդանի իցեն եւ թէ մեռեալ, առն լիցի մեռելոցն եւ մասն ժառանգութեան։

Եւ այդոքիկ յառաջին եւ յերկրորդ ամուսնութեան միեւնոյն լիցի աւրինակ։

Իսկ մեռեալ այր՝ յիւրոցն լիցի յամենայն ասացեալդ մեռելոցն։

Եւ ծնեալ ուստերս եւ դստերս՝ ի կնոջէն ժառանգէ, եւ ի նորայոցն՝ կինն, իսկ յամլոյն ոչ ժառանգէ, բայց սակաւ նշան մասին. այլ կին ամուլ ժառանգէ յառն յաղագս տնտեսութեանն։

Եւ փութով մեռեալ այր, եւ կոյս մնացեալ կինն յառնէն ոչ ժառանգէ, եւ ծնեալ ծնունդ, թէ կենդանի իցեն, թէ մեռեալ, ժառանգէ յառնէն, թէ եւ սակաւժամանակեայ իցեն ի միասին։

Եւ հանդերձք մաշեալք ի բաժանմունս ոչ յիշին երկաքանչիւր կողմանցն, բայց որ ի միջի կացցէ. նոյնպէս եւ՝ պարգեւք միմեանց, թէ մաշեալք իցեն, այլ ոսկի եւ որ ինչ կայուն իցէ, այնոքիկ ըստ իրաւանց դատեալ վճարեսցին։

Եւ ծախք հարսանեացն նմանապէս ի հաշիւ ոչ գան, զի ի կամաց այդոքիկ լինին։

Բայց զոր ինչ արժան է, իրաւամբք տեսցեն դատաւորք ըստ պատահման եւ ըստ սովորութեան գաւառին, զի դատաստանս, զոր եդաք, իրաւացի կարծեաւք է։ Ապա թէ արտաքոյ ըստ ճշմարիտ իրաւանց կարծիսն իցէ, յիրաւունս դարձուցանելն ուղղութիւն է, միայն զի ներեսցէ մեզ սիրով եւ թողութիւն ի պակասութեանն արասցէ, կորովի տեսութեամբ զթերին լցցէ։