Այբէն
մինչեւ
ի
քէն
գովեցի
զքեզ,
Այբէն
մինչեւ
ի
քէն,
եղբայր
մեղայ
քեզ,
Արդ
զայս
սակաւ
բանիկս
գրեցի
ես,
Զիարդ
կաս
կենցաղոյս,
հարցանեմ
զքեզ:
Եթէ
դու
զիս
հարցման
արժանի
առնես,
Ներողութեամբ
Փրկչին
առողջ
եմ
եւ
ես,
Երանի
այս
թղթիս,
որ
տեսանէ
զքեզ,
Յորժամ
որ
ընթեռնուս,
մէկ
բերան
յիշես:
Ահա
հետ
իմ
եղբօրն
հաշտեցայ
ես,
Բազում
խռովելով
ոխ
պահեցի
ես,
Գրիգոր
Վարագեցի,
դու
պարծալի
ես,
Դու
իմ
աչացս
լոյս
եւ
սիրելի
ես:
Ես
շատ
եմ
մեղուցեալ,
թողութիւն
առնես,
Զայսքան
աւուրք
խռով
հետ
ինձ
կու
պահես,
Է՛,
իմ
եղբայր
սիրուն,
զամէնն
ասեմ
քեզ,
Ընդ
մեզ
ով
որ
արար,
զայն
այլ
ասեմ
քեզ:
Մէկ
ցեղ
հետ
ինձ
ասաց,
մէկ
այլ
ցեղ`
հետ
քեզ,
Ժամ
է
մեզ
հաշտելոյ,
ի
քէն
խնդրեմ
ես,
Իմ
բնական
սիրած
եղբայրն
դու
ես,
Լինիմ
հոգւովս
ուրախ
աստնվորի
ես:
Խնդիրք
կատարէ,
յերբ
յԱստուած
դիմես,
Ծանիր,
իմ
տէր
եղբայր,
հաշտեցայ
հետ
քեզ,
Կամաւ
ես
հաշտեցայ,
զայլն
դու
գիտես,
Հայաստանեայց
խրատիչ
եւ
վարդապետ
ես:
Ձայնիւդ
հեզաբան
քաղցրազրոյց
ես,
Ղեկաւար
ես
ճարտար,
թեթեւ
անցանես,
Ճշմարիտ
հայոց
աստուածաբան
ես,
Մարգարէից
նման
աստուածասէր
ես:
Յիմ
համշիրակ
եղբայր
եւ
սիրելի
ես,
Նման
ես
աղաւնոյ,
յոյժ
միամիտ
ես,
Շնորհքն
աստուածային
իջանէ
ի
քեզ,
Որ
եւ
երկնաւորացն
յոյժ
ցանկալի
ես:
Չկայ
մեզ
օգնական,
որպէս
որ
գիտես,
Պանդուխտ
եմք
եւ
ղարիպ,
ինչ
ասեմ
ես
քեզ
Ջրոց
նման
մաքրիչ
եւ
այլ
սրբիչ
ես,
Ռետին
ես
քաղցրահամ,
զմեզ
կերակրես:
Սրբոց
վարդապետադ
դու
հետեւող
ես,
Վասն
անցեալ
մեղացն
մեղայ
ասեմ
քեզ,
Տեսուչ
եւ
առաջնորդ
հովիւ
կարգեալ
ես,
Րաբունի
նազելի
եւ
երջանիկ
ես:
Ցնծութիւն
եւ
պարծանք
ժողովրդեան
ես,
՚Ւ
Իլովի
քաղաքին
քաջ
դիտապետ
ես,
Փառոք
եւ
ճոխութեամբ
պայծառացեալ
ես,
Քրիստոսի
ողջունիւն
ողջունեմ
զքեզ:
Այբէն
մինչեւ
ի
քէն
Աստուած
օրհնէ
քեզ,
Այբէն
մինչ
ի
քէն
իմ
սիրելին
ես,
Եւ
ի
քո
սրբութիւնդ
առաքեցի
ես,
Խնդրեմ
ի
յԱստուծոյ
որ
ողջ
պահէ
զքեզ:
Առաջի
բնական
սէրն
դու
յիշես,
Բայց
հոգւով
եմ
տրտում,
զի
կարօտ
եմ
քեզ,
Որ
եւ
դէմ
յանդիման
խօսակցի
ընդ
քեզ,
Ի
մէջ
այլսեռից
բնակեալ
եմ
ես: