Քերթուածներ

ՏԱՊԱՆԱԳԻՐ
ՀԱՆԸՄԵԱՆ Հ. ԲԱՌՆԱԲԱՍ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

Ընդ անձուկ վիմաւս տըխուր մահարձան,
Հանգչի Բառնաբաս ծնունդ Հանըմեան.
Յերեսուն եւ չորս հասակին իւր ամ,
Ծաղկեալ լի արդեամբք հատաւ տարաժամ։
Առաթուր զաշխարհ եւ յերկրէ պանդուխտ,
Զանձըն ձօնի ետ յերկնից յաւերժ ուխտ.
Դիմեաց ի Վիէննա, ի քաղաքամայր,
Ընկալաւ ի գիրկ ըզնայ Մըխիթար,
Դարձ ի մեծն աստէն Կոստանդեան քաղաք.
Երկնից տեսութեան վառ ի սուրբ փափագ,
Աւանդեաց զանբիծ ըզհոգին կուսան,
Ի ծոց անմահին, յոր արդարքն յուսան։
Ընդ ծով կենցաղոյս քարեօք ակաղձուն,
Նաւեալ՝ աստ եհաս փոթորկաւ մահուն,
Բերկրեսցի եւ ճեմ յաստեղաց կայան,
Որ ազգատոհմին թող աստ սուգ փոխան։