34.
ԻՄ
ՑԱՒԸ
Սուրբ
տենչերով
լոկ
ծարաւած՝
Ցամաք
գտնե՛լ
աղբերքն
յամայր,
Ցամաքի՜լ
ծաղիկ
հասակի
մէջ,
Ո՜հ,
չ՚է
այնչափ
ցաւ
ինձ
համար:
Ջերմ
համբոյրով
մը
դեռ
չ՚այրած
Սա
ցուրտ
ճակատըս
դալկահար՝
Հանգչեցունե՛լ
հողէ
բարձին,
Ո՜հ,
չ՚է՛
այնչափ
ցաւ
ինձ
համար:
Դեռ
չը
գրկած
էակ
—
փունջ
մը
Ժպտէ,
գեղէ,
հուրէ
շաղեալ՝
Գրկե՛լ
սա
ցուրտ
հողակոյտը,
Ո՜հ,
չ՚է՛
այնչափ
ցաւ
ինձ
համար:
Քաղցր
երազով
մ՚յըղի
մրափ
մը
Չ՚անդորրած
գլուխս
մրրկահար՝
Ննջե՛լ
հողէ
վերմակի
տակ,
Ո՜հ,
չ՚է՛
այնչափ
ցաւ
ինձ
համար:
Հագնի՛լ
հիւղին
մուր֊անունը,
Ծըծե՛լ
նորա
մըրուր֊օդն
յար,
Միշտ
ցաւի՛լը
միանգամայն,
Ո՜հ,
չ՚է՛
այնչափ
ցաւ
ինձ
համար:
Հէգ
մարդկութեան
մէկ
ոստը
գօս՝
Հայրենիք
մը
ունիմ
թըշուառ,
Չ՚օգնած
անոր՝
մեռնի՛լ
աննշան,
Ո՜հ,
ա՛յս
է
սոսկ
ցաւ
ինձ
համար:
1871