Տաղեր

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
37. ԻՄ ՄԱՀԸ
       Եթէ տժգոյն մահու հրեշտակ
Անհուն ժպտով մ՚իջնէ իմ դէմ…
Շոգիանան ցաւքս ու հոգիս,
Գիտցէ՛ք որ դեռ կենդանի եմ:
       Եթէ սընարըս՝ իմ տիպար
Մոմ մը վըտիտ ու մահադէմ,
Ո՜հ, նըշուլէ ցուրտ ճառագայթ ,
Գիտցէ՛ք որ դեռ կենդանի եմ:
       Եթէ ճակտովս արտօսրազօծ
Զ՚իս պատանի մէջ ցուրտ զերթ վէմ
Փաթթեն, դընեն սեւ դագաղը,
Գիտցէ՛ք որ դեռ կենդանի եմ:
       Եթէ հընչէ տըխուր կոչնակ՝
Թրթռուն ծիծաղն մահու դժխեմ,
Դագաղս առնէ իր յամըր քայլ,
Գիտցէ՛ք որ դեռ կենդանի եմ:
       Եթէ մարդիկն այն մահերգակ,
Որք սեւ ունին ու խոժոռ դէմ՝
Համասըփռեն խունկ ու աղօթք,
Գիտցէ՛ք որ դեռ կենդանի եմ:
       Եթ՚ յարդարեն իմ հողակոյտ,
Եւ հեծեծմամբ ու սըգալէն
Իմ սիրելիքը բաժնըւին,
Գիտցէ՛ք որ մի՜շտ կենդանի եմ:
       Իսկ աննըշան եթէ մընայ
Երկրի մէկ խորշն հողակոյտն իմ,
Եւ յիշատակս ալ թառամի,
Ա՛հ, այն ատեն ես կը մեռնի՛մ…:
       1871