ԹՐՔԵՐԷՆ
ԲԱՌԵՐՈՒ
ԲԱՌԱՐԱՆ
Աճելէ
—
Աճապարանք
Այդ
խըտար
լախըրտը
—
այդքան
աղմուկ,
պարապ
խօսք
Գատը
Գիւղ
—
գիւղ
մը
Պոլսէն
չոգենաւով
20
վայրկեան
հեռու
Գարթալ
—
Պոլսոյ
մօտ
գիւղ
մը
Զալամ
—
չարչարանք
Զռնըխ
—
արժէքէ
զուրկ
Զօրլու
—
թունդ
Էսնաֆճա
—
բարեկեցիկ
Ընիրէթը
Ումիմիյէ
—
Ընդհանուր
Տնօրէնութիւն
Թէլլալ
—
միջնորդ
Թէհարրի
մէմուր
—
գաղտնի
ոստիկան
Թէմմէննահ
–
երկրպագութիւն
Թոհաֆ
—
զարմանալի
Իճրա
—
աղերսագիր
Խալֆա
—
վարպետ
արհեստաւոր
Խարախօլ
կամ
գարագօլ
—
ոստիկանատուն
Խաֆիէ
—
գաղտնի
ոստիկան
Խըսմէթ
—
բախտ
Խլսախաթ
—
տոկուն
խորթլամիշ
—
ցաւագար
Խմպըլ
—
միամիտ,
ապուշ
անձ
Կավռօշ
—
երգիծական
օրաթերթ,
լոյս
տեսած
Պոլիս,
1908–1926
Հայտար
Փաշա
—
Պոլսոյ
շոգեկառքի
կայարաններէն
մին
Մաղազա
—
վաճառանոց
Մէմուր
—
պաշտօնեայ
Միւտիրիէթ
—
ոստիկանատուն
Նուփուս
—
ինքնութեան
թուղթ
Ուղուրլու
խատիմլի
—
խերով
բարով
ըլլայ
Ուղուրսուզ
—
բախտ
չբերող
անձ
Պէլա
—
փորձանք
Պտլըխ
պտըլխ
-
մսոտ,
լոփիկ-լուփիկ
Պէճէրել
—
կարգադրել
Պէտէլի
դրամ
—
փրկագին
Պոսթանճի
պէքճի
—
պարտէզի
պահակ
Սախաթ
—
վնասուած,
ծուռ
Սաղլամ
—
ապահով
Սէրթ
—
խիստ
Սիւպլիմէ
—
թոյնի
դեղահատ
Սիւրմէ
—
սեւ
երիզ
կիներու
աչքին
չուրջ
Սուրաթ
—
երես
Սօֆու
—
մոլեռանդ
Վէսիքա
—
արտօնագիր
Տահա
—
տակաւին
Տամար
—
ջիղ,
յամառութիւն
Տէգ
—
պարապ
խօսք
Տէմիրպաշ
—
անխախտ
Տէվրի
—
դարուն
մարդը
Տիւշման
—
թշնամի
Տիք-պիլէ
-—
շիփ-շիտակ
նայիլ
Տուպարա
—
խաղի
բերել
Տօլապ
—
ճարպիկութիւն
Փէյլէմիշ
ընել
—
կաշառել
Քէօր-քէօր
—
կոյր
կոյր
Փէրչէմ
—
կիներու
ճակտին
թափված
մազ
Ֆասըլ
—
փորձ
ԹՐՔԵՐԷՆ
ԱՍԱՑՈՒԱԾՔՆԵՐ
—
Զընգ
զընգ
էտէն
նալչա
տըր,
իշ
պիթիրէն
ագչա
տըր
։
—
մեծ
մեծ
նետողը
բան
չըներ,
գործը
լմնցնողն
է
արժանաւորը։
—
Պալ
թութան
փարմասընը
եալար
։
—
մեղր
բռնողը
մատը
կը
լզէ։
Բ.
ԱՐԱՐՈՒԱԾ,
ԱՔԼՈՐԱՄԱՐՏ
—
Անծանօթ:
(Անահիտին)
նէ
տէյոր
։
(Ինչ
կ՚ըսէ
կոր)։
—
Անահիտ։
Փափազա
սօր
տէյոր:
(Քահանային
հարցուր
կ՚ըսէ
կոր)։
—
Անծանօթ:
Փափազ
քիմ
օլօյուր։
Վէսիքա.
չապըք,
եօրու
գարագոլա:
(Քահանան
ո՞վ
կ՚ըլլայ
որ։
Անձագիր,
շուտ,
չէ
նէ
ոստիկանատուն)։
—
Անահիտ.......
—
Անծանօթ:
Թիւրքչէ
սէօյլէ։
Փիս
լիսանը
նէ
հատ
իլէ
գուլլանը
յորսըն:
(Թրքերէն
խօսէ,
այդ
աղտոտ
լեզուն
ինչ
իրաւունքով
կը
գործածես
կոր)։
—
Անահիտ:
Փիս
սէն
սին
։
(Աղտոտը
դուն
ես)։
