Երկունք

ԵՐԱԶԸ

Երազանքի մըրափէ մը ետքն, յաճախ

Անուրջներու բարձէն հազի՜ւ բաժնըւած

Կ՚զգամ հոգւոյս բուրաստանին մէջ-խօ՜լ խաղ-

Ծիլերն անգութ տրտմութեան մը գերազանց։

Այլ զի երազն անբոյր ծաղիկ մ՚է ոսին

Բացուած քունի լուռ անկիւնին մէջ խաղաղ,

Եւ յուզմունքն է հոտոտումի պատրանքին

Որ աչքերէս կը թռցընէ քունն, աւա՜ղ։

Եւ արթնութիւնն հակասումն է երազի.

-Պատրողական, այլ խոր վայելք թանկագին. -

Ու երբ անուրջն հիւծուի և կամ նըւաղի՝

Հագուած կը զգամ սուգով մ՚անվերջ իմ հոգին։

Կ՚ուզեմ խըփել աչքըս, նորէն քընանալ

Այն աննըման քունն սփոփիչ և անուշ.

Թո՛ղ պատրանքը շարունակուի՛, հովերն ալ

Թո՛ղ օրօրեն զիս և զարթնում քիչ մը ուշ։

Այլ երազն իր վարդէ ոտներն հոտաւէտ

Վեր առնելով իմ աչքերուս վըրայէն

Արշալոյսի հրեշտակներուն զուգահետ

Խուսափեր է դէպի երկինք յամրօրէն։