Երկունք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Ներկայ պահուն անձկագին

Դժգոհութեանց մէջ խըռով

Կ՚ալեծըփի այս հոգին

Բազմապահանջ պէտքերով։

 

Կեանքի դեռ շատ լուսաւոր

Ու խընդալից կողմերուն

Գիտակցութիւնն է բոլոր

Խըռովարարն իմ հոգւոյն։

 

Ու զրկանքներն՝ հոգւոյս մէջ

Կը հրդեհեն բոցափայլ

Խուլ կրքերուն կայծն անշէջ,

Սպառնալից ու մըռայլ։

 

Ու նրբուղին վարդաւէտ

Յոյսի շուշան քայլերուն

Դեռ կ՚երկարի՜, առ յաւէ՞տ—

Հորիզոնին խորն, հեռուն։

 

Եւ ապագան որ չի գար,

Մի՜շտ հեռուն է խուսափող,

Զայն կը ծածկէ յամրաբար

Գերեզմանի ցըրտին հող։

 

Լոկ հրճուանքի խորշն հանդարտ

Հոն է՝ ուր դեռ կը փայլին

Շողշողանքով մը կախարդ

Յիշատակներն անցեալին։

1898