Ով
սիրելիք
պարոն
խօճայք,
Մեր
ճարն
ձեզ
մնաց
եղբարք.
Էանց
գարնան
լաւ
ժամանակ,
Ահայ
յամրան
կէսն
հասաք:
Պաղչիս
ծառերն
ծաղկեցան,
Ծաղիկքն
ելեալ
պտուղ
հասան,
Վարդ
ու
շուշան
թառամեցան,
Վայելչութիւնք
ծաղկանց
անցան:
Կանանչ
պարտէզ,
խիյար
պոստան,
Սեխ
եւ
դդում
եւ
բաթլիճան
Տուեալ
պտուղ
եկին
ի
համ,
Զթուռշին
կերաք
իրեք
անգամ:
Ծառոց
մրգերն
եկին
ի
հաս`
Տանձ
ու
սալոր,
ծիրան,
ինճաս,
Ընկուզն
ու
նուշն
են
կիսահաս,
Մեր
սրտիկն
է
բորբոսն
ու
փաս:
Գորտերուն
ձայնն
կտրեցաւ,
Երգ
պլպուլաց
խափանեցաւ,
Ծէթ
մոծակաց
խայթն
սրվաւ
Ձայն
գոռեխից
յոյժ
զօրացաւ:
Վճարեցաք
զինչ
կայր
քսակ,
Մանր
ու
խոշոր
թէմին
ստակ.
Արտ
մի
բակլայ
կանանչ
կերաք,
Թող
զբազուկն
ու
կարմիր
տակ:
Այժմ
քաղեմք
խելար
խոտեր,
Կու
տայ
յիւրմէն
գէշ
գէշ
հոտեր.
Արզրումցին
սիրով
կուտէր,
Հիւանդացաւ,
կասէր,
ախ
մէր:
Զմեզ
ձգեցիք
տեղ
մի
եապան,
Ոչխար
չունինք
լինաք
չօպան.
Գայլերն
եղին
մեզ
պահապան,
Դէմ
փէնճիրին
կանգնեն
օռնան:
Ճար
մի
տեսէք
մեզ
ելնալու
Գնանք
թÿուր
ենք
մեք
գնալու
Այլ
ճար
չունինք
աստ
կենալու
Փող
չի
մնաց
հացի
տալու:
Պարտօք
հաց
չի
տար
էքմէքճին,
Դրամ
կուզէ
մէխանաճին,
Խիյար
ծախող
մեր
պոստանճին
Մեզնէ
կառնու
զգին
խիյարին:
Ամռան
շոգերն
զօրացաւ,
Զօրն
ի
բուն
նեղինք
տագնապաւ.
Հորերուն
ջուրն
ալ
կէս
եղաւ,
Վախենք
կտրի,
մնանք
ծարաւ:
Աղաչեցէք
առ
տէր
քրիստոս
Մեզ
ողորմի
հանէ
նոտոս,
Վարդավառն
ձեզ
բարեխօս,
Մեզ
խղճացէք
մի
թողուք
հոս:
Մեզ
մէկ
ամիս
վատայ
դրիք,
Զերկուսն
անցաւ
չասեք
հերիք.
Վասն
աստուծոյ,
ով
սիրելիք,
Մեր
գանգատին
արէք
մտիկ:
Նախնի
մրգերն
ամէն
հատաւ,
Կարգն
ի
խաղողն
եւ
թուզն
եկաւ.
Մեծ
հավուզի
ջուրն
ալ
հատաւ,
Չուլ
ու
խարար,
զինչ
կար
փտաւ:
Զայս
նեղութիւնս,
որ
կրեցաք,
Զամէնն
առ
ձեզ
գրեցաք.
Յուլիս
ամիսն
ալ
կիսեցաք,
Հացէ
ջրէ
ալ
կտրեցաք:
Այս
բաներուս
մի
տրտնջէք,
Տէրտլու
սէօյլէր
լաւ
կու
գիտէք.
Երբ
այդչափ
մեզ
մոռացեր
էք
Զաղու
հացն
հէլալ
արէք: