Կարմիր
բաժակ
մէջն
լնէ,
Ով
աջն
առնէ
մեկեն
խմէ,
Անուշ
մէզէն
վերան
ծամէ,
Բերան
մի
Հայր
մեղայ
ասէ:
Կարմիր
գինով
դու
լնանիս,
Սիրով
շրթմամբ
միշտ
համբուրիս,
Պտոյտ
տալով
գաս
ի
ձեռիս
Եւ
այս
անուն
քրիստոնէիս:
Դու
կարմրագոյն
որպէս
ոսկի,
Զքեզ
գովեմ
թաս
սիրելի.
Պաղուկ
ջրիկ
տուր
ըմպելի
Եւ
այս
անուն
քրիստոնէի:
Ճամս
այս
գոչէ
ձայն
գեղեցիկ,
Թÿ
արբեցութեանց
մի
հետեւիք.
Առ
զիս
ի
ձեռդ
որպէս
ծաղիկ,
Տուր
սիրելոյդ
երկու
հատիկ:
Թասըմ,
սէնի
փեք
սէւէրիմ,
Տայիմ
ալըփ`
պօս
էտէրիմ,
Տաթլու
պատէճիկ
իչերիմ,
Մէստի
մի
տամ
քէյֆ
կէզերիմ:
Ես
վայելուչ
սիրոյ
իմ
տաշտ,
Ձեռնէ
ի
ձեռն
շրջիմ
ի
կաշտ,
Մինչեւ
ի
չորսն
պահեմ
ի
հաշտ,
Յետոյ
առնեմ
խելաց
երաշտ:
Եթէ
իցես
աստուածապաշտ,
Շատ
մի
կենար
դու
ինձ
հետ
հաշտ: