Թագ
եդեալ
առաջին
թագաւորական
պատուեալ
ասի
Պարոյր,
քառասներորդն
ի
Յաբեթայ,
ի
զարմէ
Հայկայ:
Սա
աջակցեալ
Վարբակայ
Մարաց
թագաւորի,
պսակի
ի
նմանէ
վասն
բառնալոյ
զթագաւորութիւնն
[ի]
Սարդանապալլայ,
որպէս
եւ
ասէ
քաջն
/240բ/
պատմող
Մովսէս
եւ
ասէ
այսպէս.
Զմերս
ասեմ
Պարոյր
առ
Սարդանապալլաւ:
Սա
ոչ
փոքր
ինչ
աւգնականութիւն
տուեալ
գտանի
Վարբակայ
Մարի,
բառնալով
զթագաւորութիւնն
ի
Սարդանապալլայ:
Եւ
արդ՝
ահա
զուարճացայց,
ոչ
փոքր
ինչ
կրելով
խնդութիւն,
հասանելով
ի
տեղիս,
յորում
մերոյ
իսկ
բնիկ
նախնոյն
սերունդք
ի
թագաւորութեան
հասանեն
յաշտիճան:
Քանզի
Վարբակիս
Մեծաւ
հաստատութեամբ
յինքն
եւ
զքաջն
մեր
յանկուցանէ
զՊարոյր,
թագաւորութեան
ձեւ
նմա
խոստանալով:
Եւ
բազում
ամբոխ
արի
արանց,
որք
ի
տէգ,
նիզակի
եւ
յաղեղն
եւ
ի
սուսեր
աջաձեռնագոյնք՝
գումարէ:
Եւ
այսպէս
զթագաւորութիւնն
ի
Սարդանապալլայ
յինքն
առեալ՝
տիրէ
Ասորեստանի
եւ
Նինուէի:
Իսկ
մեր
առաջին՝
ի
Վարբակայ
պսակեալ
Պարոյր,
եւ
նորին
որդի
Հրաչեայ:
Եւ
Հրաչեայ
կոչի
վասն
առաւել
պայծառերես
եւ
բոցակնագոյն
լինելոյ:
Առ
սովաւ,
ասեն,
կացեալ
զՆաբուգոդոնոսոր
Բաբելացւոց
արքայ:
Եւ
սորա,
ասեն,
զմի
ի
գերելոց
գլխաւորաց
Եբրայեցւոց
խնդրեալ
ի
Նաբուգոդոնոսորայ՝
զՇամբատ,
յազգէ
Դաւթի
մարգարէի:
Եւ
ածեալ
զնա
բնակեցոյց
յերկրիս
Հայոց
մեծաւ
պատուով,
յորմէ
սերեալ
ազգն
անուանեցան
Բագրատունիք,
ի
Բագրատայ
առեալ
սկիզբն
անուանիլ
Բագրատունիք:
Վասն
զի
զկնի
ժամանակաց
յոլովից,
ի
զարմէ
սորին
Սմբատայ,
զԲագարատ
թոռն
սորին
թագադիր
եւ
ասպետ
անուանեաց
առաջինն
ի
Պարթեւաց՝
Վաղարշակ:
Եւ
յայնմ
աւրէ
հետէ
անուանեցան
յանուն
Բագարատայն՝
Բագրատունիք:
Բայց
ծանի՛ր,
զի
Սմբատդ
անուն,
զոր
յաճախ
Բագրատունիք
ի
վերայ
պատանեաց
կոչեն,
ճշմարտութեամբ
է
Շամբատն,
որ
խնդրեցաւ
ի
Նաբուգոդոնոսորայ,
որպէս
եւ
գրեցաք
վերագոյն:
