Րաբունն
իմաստուն
Մովսէս
այսպէս
պատմէ
վասն
Ենանոսի
Բագրատունւոյ,
եթէ
Ենանոս՝
ասպետ
եւ
թագադիր
էր
Արջամայ,
որդւոյ
Արտաշէսի,
եղբաւր
Տիգրանայ,
հայր
Աբգարու,
որում
Ասորիք
զԱրջամ
Մանովա
կոչէին:
Այս
Արջամ,
ասէ,
ցասումն
զեղեալ
ի
վերայ
Ենանոսի,
վասն
արձակելոյն
զՀիւրկանոս,
Հրէից
քահանայապետ,
որ
էր
գերեալ:
Եւ
Ենանոս
պատճառէ՝
ասելով,
եթէ
փրկանս
խոստացաւ
Ճ
քանքար:
Իսկ
Ենանոս
առաքէ
առ
Հիւրկանոս,
զի
տացէ
զխոստացեալն:
Եւ
երթեալ
եղբայր
նորա
Սենեքիայ՝
եգիտ
սպանեալ
զՀիւրկանոս
ի
Հերովդէէ.
եւ
ոչ
տուաւ
Ճ
քանքարն:
Յայնժամ
բարկացեալ
Արջամ՝
հրամայեաց
տանջել
զԵնանոս
կամ
թողուլ
զաւրէնս
հրէութեան
եւ
երկիր
պագանել
արեգական,
կամ
բնաջինջ
լինել
ազգի
նորա:
Եւ
անդէն՝
զորդիսն
Ենանոսի
մատուցեալ
ի
սպանումն:
Յայնժամ
Ենանոս
յերկիւղէ
սպանմանն
կատարէ
զկամս
արքայի:
Սակայն
ոչ
վստահացաւ
ի
նա
Արջամ,
այլ
առաքէ
ի
հայս,
տալով
նմա
զաշխարհն:
/241բ/