Այսպէս
եւ
եղբայր
նորա
ասասցի
-
Վաղարշակ,
թագաւորն
Հայոց,
ամս՝
Ի
-
Արշակ՝
ամս
ԺԳ
-
Արտաշէս՝
ամս
ԻԵ
-
Տիգրան՝
ամս
ԼԳ
-
Արտաւազ՝
Բ
-
Արշամ՝
ԼԸ
-
Աբգար՝
ԼԸ
-
Սանատրուկ՝
Լ
-
Երուանդ՝
<Ի>
-
Արտաշէս՝
ԽԱ
-
Արտաւազ՝
Բ
-
Արտաւազ՝
Բ
-
Արտաւազ՝
Բ
-
Տիգրան՝
ԽԲ
-
Վաղարշ՝
ԻԱ
-
Խոսրով՝
ԽԸ
Ի
ԻԹ
ամի
Խոսրովու
սպանանի
Արտաւան,
ազգական
նորա:
Եւ
արդ՝
այսպէս
ուսաք
զազգաբանութիւն
սոցա
յԱբրահամէ
գոլ:
Առնու,
ասէ,
Աբրահամ
իւր
կին
զՔետուր՝
զաղախին
իւր,
եւ
ի
նմանէ
ծնանի
զԵմրան
եղբարբն:
Իսկ
իբրեւ
ծնաւ
աւետեացն
ժառանգ՝
Իսահակ,
հանեալ
զաղախինն
ընդ
արեւելս
եւ
զորդիս
նորին,
յորոց
ծննդոց՝
Արշակ
եւ
Արշակունիք:
Եւ
կատարումն
աւրհնութեանն
գլխաւորեալ
ճշմարտի
ի
թոռունս
նոցին,
որպէս
եւ
ասացաք,
յԱբգար,
ի
Տրդատ,
ի
մերն
Լուսաւորիչ
Գրիգոր,
որք
ժառանգեցին
զխոստացեալ
աւրհնութիւնն
մարմնով
եւ
հոգւով,
ընդ
թագաւորեալսն
յաստուածոյ:
Զի
յաւրհնութենէ
անտի
Աբրահամու
մինչեւ
ցմկրտութիւնն
կենարարին
բովանդակին
ամք
ՍԺԴ
եւ
մինչեւ
ցլուսաւորութիւն
ի
սրբոյն
Գրիգորէ՝
ՍՅԻԴ:
Արդ՝
այսպէս
պատուեալ
զտունս
թորգոմեան,
զազգս
ասքանազեան,
զզարմս
յաբեթեան,
զսերունդս
հայկական,
անուանեալ
յանուն
միածնի
իւրոյ
քրիստոնեայս,
արար
եւ
որդիս
հաւատոցն
Աբրահամու
եւ
ժառանգս
ճշմարիտն
Իսահակայ,
որդւոյն
միածնի
Յիսուսի
Քրիստոսի,
տեառն
եւ
աստուծոյ:
Զայսս
եւ
զայսպիսի
իրի
պատահումն
ոչ
անխորհրդաբար
եւ
ոչ
առանց
մեծի
տեսչութեան.
ե՛ւ
գթոյ,
ե՛ւ
խնամոց,
ե՛ւ
սիրոյ
վարկանիմ
պատուեալ
եւ
մեծարեալ
մարդասէր
փրկչին,
որում
փառք
եւ
մեծապէս
գոհութիւն՝
խնամողին
եւ
մեծարողին
եւ
յարգողին
զազգս
Հայոց
մարմնաւոր
եւ
հոգեւոր
փարթամութեամբ՝
աւրհնեալ
է
նա
յաւիտեանս:
