Իոկ
զկնի
երկերիւր
եւ
երեսուն
ամաց
ելիցն
՚ի
դրախտէն,
եղեւ
որդի
մխիթարութեան
Ադամայ
Սէթ,
որ
յետ
երկերիւր
եւ
հինգ
ամին՝
ծնանի
զԵնովս,
որ
եւ
վարս
ուղիղս
ցուցեալ
յուսացաւ
յԱստուած
հատուցանել
նմա,
եւ
կոչեաց
զանուն
տեառն
Աստուծոյ
յօգնութիւն.
եւ
արար
գիր,
եւ
գրեաց
յերկուս
տախտակս
պղնձիս
եւ
խեցիս,
եւ
մարգարէացաւ
եթէ
երկու
անգամ
անցանի
աշխարհ,
ջրով
եւ
հրով,
եւ
գրեաց
զայս,
եւ
զանուանս
ամենայն
իրաց,
զորս
եդեալ
էր
Ադամ
զի
պահեսցին
՚ի
պնակիտսն,
՚ի
ջրոյն՝
՚ի
պղինձն
մնայցէ
ասէ,
եւ
՚ի
հրոյն
թրծեալ
աղիւսն
խեցեայ.
եւ
վասն
այսորիկ
աստուած
կոչեցաւ,
եւ
որդիք
նորա՝
որդիք
աստուծոյ։
Այլք
ասեն՝
յորդւոց
նորա
երկերիւր
անձինք
յիշեցին
զկեանս
դրախտին,
եւ
ելին
՚ի
լերինս
պահել
կուսութիւն,
եւ
աստի
կոչեցան
որդիք
Աստուծոյ.
եւ
ապա
ձանձրացեալք
իջին
ÿի
լեռնէն
Ահերմոնի.
եւ
հալածեցին
զնոսա
եղբարք
իւրեանց։
Եւ
որդիքն
Կայենի
եւ
դստերքն
՚ի
քնարս
եւ
՚ի
սնգոյրս
պատրեալ
զնոսա՝
առ
ինքեանս
դարձուցին,
առնուլ
կանայս
զորս
ընտրեսցեն.
եւ
արարին
այնպէս,
անցեալք
զուխտիւն
Աստուծսյ,
որ
եդեալ
էր
նոցա
մի՛
առնել
խնամութիւն
ընդ
նոսա։