Յաւուրսն
յայնոսիկ
գայր
եպիսկոպոս
մի
Եպիկուռա
անուն
առ
Աշոտ,
եւ
ջանայր
դարձուցանել
զնա…
Քաղկեդոնի.
զոր
լուեալ
Բուրետ
ոմն
վարդապետ
՚ի
Միջագետս,
առաքէ
զսարկաւագն
Նանա,
որոյ
եկեալ
մարտնչի
ընդ
Ապիկուռայ,
եւ
յաղթէ
նմա
զօրութեամբ…
եւ
հալածէ
զնա
իշխանն,
եւ
հաստատի
եւս
առաւել
՚ի
հաւատս
սրբոյն
Գրիգորի։
Յետ
այսորիկ
վախճանի
Աշոտ
՚ի
մահիճս,
եւ
առնու
զիշխանութիւնն
Սմբատ
որդի
նորա
ամ
մի.
եւ
ապա
մարտուցեալ
ընդ
չորից
հազարաց,
հինգ
հարիւր
արամբ
պսակի
՚ի
Քրիտոս
յիսմայելականացն։
Եւ
եղբարք
նորա
Դաւիթ
եւ
Սահակ
եւ
Մուշեղ
եւ
Բագարատ,
առեալ
զմայրն
իւրեանց
չոգան
՚ի
Նփրկերտ,
առ
Խալաֆն
ամիրայ,
սիրով
ընկալեալք
՚ի
նմանէ։
Իսկ
Սեւադա
ոմն
՚ի
տանէ
Ջահապայ
չորիւք
հազարօք
կռուեալ
ընդ
Աշոտոյ
եւ
ընդ
եղբօր
իւրում
Շապհոյ,
մեռաւ
Շապուհ
՚ի
պատերազմին.
եւ
զկնի
երկու
ամաց
մեռաւ
Աշոտ
՚ի
տան
իւրում
եւ
ա՛ռ
զիշխանութիւնն
Սմբատ
որդի
նորա,
եւ
խնամէր
զմնացեալ
որբսն,
զորդիսն
Շապհոյ,
բնակեցուցեալ
զնոսա
յԱնի
յապահովս.
խաղաղութիւն
արարեալ
ընդ
Սեւադայի,
առնու
՚ի
նմանէ
զպատիւն
հայրենի
ասպարապետութեան.
եւ
ամուսնացեալ
ընդ
քեռն
Դաւթի՝
ծնանի
երկու
որդիս,
զԱշոտ
եւ
զՇապուհ,
որոց
քոյրն
տուաւ
յամուսնութիւն
Բագարատայ
որդւոյ
Աշոտի
կիւրապաղատի.
եւ
Դաւիթ
եղբայրն
Սմբատայ
շինէ
զՕձ
բերդ։
Յաւուրսն
յայնոսիկ
այր
մի
յազգէն
Պարսից
Բաբ
անուն
ելեալ
՚ի
Բաղտատայ,
արկանէր
զբազումս
՚ի
սուր
սուսերի
յազգէն
Իսմայելի,
զբազումս
գերելով.
եւ
ասէր
զինքն
անմահ.
եւ
՚ի
միում
նուագի
սատակէր
երեսուն
հազար
՚ի
պատերազմելն
իւրում
ընդ
Իսմայելի։
Եւ
եկն
մինչեւ
ցԳեղարքունի,
եւ
մաշէր
սրով
զմեծ
եւ
զփոքր.
եւ
Մամուն
էր
՚ի
կողմանս
Յունաց
զամս
եօթն,
եւ
առնոյր
զանհպելի
ամուրն
Լուլուայ,
եւ
դառնայ
՚ի
Միջագետս.
եւ
Մանուիլ
երթայր
դարձեալ
՚ի
Յոյնս։
Մեռաւ
Մամուն.
եւ
առ
զիշխանութիւնն
Աբուսահակ
եղբայր
նորա.
եւ
նա
առաքէ
զԱփշինն
ամենայն
ուժով
իւրով
՚ի
վերայ
Բաբանայ։
Եւ
Ափշինն
առաքէ
՚ի
Հայս,
եւ
ինքն
կոտորէ
զզօրսն
Բաբանայ։
Եւ
Սահլ
որդի
Սմբատայ
ըմբռնէ
զԲաբան,
եւ
առնու
յԱփշնէն
պարգեւս
հազարիցս
հազար
կշիռ
արծաթոյ,
եւ
այլ
եւս
հարիւր
հազար
առնու
՚ի
նմանէ,
եւ
զԲաբանայ
կտրեալ
զձեռս
եւ
զոտս՝
հանեն
զնա
՚ի
փայտ։
Եւ
երթայ
Ափշինն
յերկիրն
Յունաց,
եւ
յաղթէ
կայսերն.
եւ
առնու
զԱմուրիա
քաղաք,
եւ
գերեալ
զնա
դառնայ
խաղաղութեամբ։
Յաւուրսն
յայնոսիկ
Աբլհերթ
ոմն
՚ի
տանէն
Ջահապայ,
ել
չորիւք
հազարօք
յերկիրն
Սիւնեաց,
եւ
ել
Բաբգէն
ընդդէմ
նորա
երկերիւրօք,
եւ
ջնջեաց
զնա
իսպառ։