Էին
եւ
վարդապետք
յայնմ
ժամանակի.
Յովհաննէս,
որ
եւ
Սարկաւագ,
ÿի
գաւառէն
Փառիսոսոյ
ÿի
քահանայական
ազգէ,
որոյ
յիշատակք
ճառագայթիցն
փայլեն
մինչեւ
ցարդ
ÿի
բանս
իւր,
եւ
ÿի
նմանէ
աշակերտեալսն.
-
Երեմիա
որ
եւ
Անձրեւիկ,
որ
զամս
երեսուն
չորակեր
եղեւ,
այնչափ
հլու
եղեալ
վարդապետին
իւրոյ,
որ
եւ
ÿի
սաստելն
երբեմն
թէ
լուռ
լեր՝
զամս
երիս
ոչ
խօսեցաւ
ընդ
մարդ,
բայց
եթէ
ընդ
վարժիչն
իւր
ÿի
կարիս.
-
եւ
Սամուէլ
երեց
աշխարհի՝
որ
զգաւազանսն
յօրինեաց
քրոնիկոնին՝
Անեցին։
Եւ
նախ
քան
զսոսա
Անանիա,
որ
զառաքեալսն
համառօտեաց
հրամանաւ
կաթուղիկոսին
Պետրոսի,
Սանահնեցին։
Իսկ
Սարկաւագ
վարդապետն
կեցեալ
ÿի
ժիր
մշակութեան
զաւուրս
իւր,
հանգեաւ
ÿի
հինգհարիւր
ութսուն
եւ
ութ
թուին։
Եւ
զկնի
ամի
միոյ
լծակիցն
իւր
Ալաւկայ
որդին
Դաւիթ,
որ
կանոնք
գրեաց
դիւրահաս։
Եւ
Թոքակերայ
որդին
կոչեցեալ
աշակերտ
նորին,
եւ
այլ
արք
ճգնաւորք
ÿի
յԱղուանս,
որպէս
Պետրոս
Խոնթկայ
որդին,
եւ
Յակոբ
սքանչելին,
որ
յաւուր
միում
տեսանէր
զսատանայ
հեծեալ
յուս
կրօնաւորի
միում՝
որ
գայր
առ
նա
ÿի
խոստովանութիւն,
եւ
ÿի
մօտիլն
մտրակեալ
զնա
եւ
խոթեալ,
անդրէն
դարձոյց
որպէս
փախստական։
Եւ
նա
հրամայեաց
սպասաւորին
ընթանալ
զկնի
եւ
բերել
առ
նա
բռնութեամբ.
եւ
հարցեալ
զնա
ասաց.
Եկի
առ
քեզ
զղջացեալ
ÿի
յապաշխարութիւն,
եւ
յիշեալ
զսովորական
գործն
իմ
դարձայ
ÿի
քէն։
Եւ
սուրբն
պատմեաց
նմա
զտեսիլն.
եւ
նորա
լուեալ
անկաւ
յոտս
նորա
եւ
խոստովանեալ
էառ
զլուծն
ապաշխարութեան։
Էին
եւ
կանայք
թագաւորազունք
կրօնաւորեալք
կուսութեամբ
ÿի
Քոբայրն,
Խորասու
եւ
Մարիամ,
առ
որս
գրէր
սուրբ
վարդապետն
Սարկաւագն
զգուշական
խրատս։