Պատմութիւն

Իսկ ՚ի վերայ Յունաց թագաւորեաց Փիսիկն որ եւ Սահակ, եւ յարոյց հալածանս եւ չարչարանս հայագաւան ազգաց, զի դարձցին յաղանդ նոցա. վասն որոյ գրէ առ նա աղերսանս պատրիարգն Գրիգոր խաղաղանալ ընդ ժողովրդեանն Աստուծոյ. եւ ոչ լուաւ նմա, այլ զյոլովս դարձոյց ÿի կրօնս իւր, եւ զայլս հայլածականս արար. ուր կային երեք եպիսկոպոսի աթոռք եւ հազար եւ վեցհարիւր քահանայք. զորս ՚ի մի հաւաքեալ բռնադատէր, յորոց սակաւք զերծան ամբողջ հաւատով։ Եւ զայսպիսի աղէտս գրեաց յարեւելս տէր Գրիգոր. եւ խոշորեալ սրտիւ ոչ ինչ կարացին առնել։ Առաքէր եւ նոյն պատրիարք եպիսկոպոս մի Գրիգոր անուն ՚ի Պապն Հոռոմայ վասն վտանգին, որ ՚ի Յունաց կրէին Հայք, եւ զի խնդրեսցեն աղօթս եւ օրհնութիւնս, որպէս եւ առաջինքն, զոր կարի մեծարեաց Պապն, եւ ետ պատարագ առնել եւ հաղորդեցաւ (!), եւ զգեցոյց նմա զիւր քահանայապետական հանդերձն։ Եւ հաւաքեաց առ ինքն զամենայն պատուաւորս, զկայսրն Ալամանաց, եւ զթագաւորն Անկլիզաց, եւ զթագաւորն Փռանցիսաց, իւրեանցայովքն. եւ զպատրիարգն Ալամանաց՝ որ ունի քսան եւ հինգ հազար ձիաւոր. եւ զարհի եպիսկոպոսն Սպանիոյ, որ ունի քսան հազար ձիաւոր, եւ զարքեպիսկոպոսն սուրբ Յակոբայ՝ որ տիրէ հինգ հազար ձիաւորաց. եւ զմեծ արքեպիսկոպոսն մեծի քաղաքին Մելանայ, որ տիրէ երեսուն եւ վեց հազար ձիաւորաց. եւ յայսմ կողմանէ զպատրիարգն Երուսաղեմի։ Եւ ՚ի խորհուրդ մտեալ նոքօք՝ գրեաց գիր հրամանաւ սուրբ առաքելոցն ՚ի նոցա երեսաց, եթէ Հայոց պատրիարգն յայնկոյս ծովու իշխանութիւն կալցի ՚ի վերայ Հայոց եւ Յունաց եւ ամենայն ազգաց, որպէս մեք յայսմ կողմանէ երկնաւոր եւ երկրաւոր բանալեօք։ Եւ վասն զի երկայն ճանապարհ է ՚ի մէջ իմ եւ եղբօրն իմոյ, Հայոց պատրիարգին, առաքեցի նմա զիմ վակասն եւ զպսակն եւ զկօշիկն, զի զայն զգեցեալ պատարագեսցէ մատանեաւ հանդերձ։ Եւ ասէ ցեպիսկոպոսն Գրիգոր. Տար եւ զգեցո պատրիարգին. եւ յայնմ հետէ նմա լիցի իշխանութիւն յաւիտեանս յաւիտենից։