Պատմութիւն

Իսկ ՚ի վերանալ թուոյն մերոյ յեօթն հարիւր եւ վեշտասան ՚ի կատարման քառասներորդաց աղուհացիցն, ՚ի լնուլ վեցերորդ շաբաթուն ՚ի յարութեան աւուր Ղազարու, սահմի ամսեան ՚ի քսան եւ վեց, փոխի յաշխարհէս զգալւոյ յիմանալին՝ տէրն Կոստընդին պատրիարգն Հայոց, ծերացեալ եւ լի աւուրբք ըստ մարմնոյ, եւ առաւել եւս ըստ հոգւոյ եւ ըստ կամացն Աստուծոյ, յորովայնէ ընտրեալ, եւ ընդ ամենայն աստիճանս յառաջանալով անցեալ, ամենեքումք հաճոյացեալ, յամենայն ազգաց եւ ՚ի լեզուաց վկայեալ. կուսութեամբ անփուտ մնացեալ յիմանալի եւ ՚ի զգալի մարդն եւ ՚ի զգայութիւնս եւ ՚ի զգայարանս, եւ ՚ի բոլոր անդամս մարմնոյ. կրակից եւ վշտակից եւ սգակից ազգիս եղեալ ՚ի մեղսաբեր եւ ՚ի ցասմնահար դարուս. եւ ՚ի ժամանակս ցաւալից եւ ՚ի կսկծահար՝ զբոլորն յինքն տարեալ եւ ըստ կարի թեթեւացուցեալ, սիրտ եւ բան եւ գանձ ծախելով առատաբար եւ անխնայ։ Վասն որոյ եւ յարմարի նմա ասել տեառն իւրոյ. Անցաք մեք ընդ հուր եւ ընդ ջուր զանազան փորձանաց, այրիչ եւ խեղդիչ որոգայթից. որ եւ ճաշակեաց իսկ եւ ՚ի թանձրացեալ եւ զմռսեալ վերջնոյ լեզւոյս, մերձ ՚ի կատար կենացն տեառնաբար, զդղրդումն թագաւորութեան մերոյ, զսուր եւ զգերութիւն իւրական ծննդեան սննդեան աշխարհին. մտեալ ՚ի փորձ հնոցի գեհենահոտ հրոյն բորբոքման, ձեռասուն արքայորդեացն կորստեան. որք մանաւանդ մերձ բերին զօրհաս նորա եւ արարին տագնապել ստիպեան շնչոյն, բորբոքելով զծարաւ լուծման յոգնաթախիծ կենցաղոյս։ Զոր տեսեալ Յիսուսին իւրոյ եւ Աստուծոյ՝ ընդ Ղազարու հանէ արտաքոյ այսքան դժնդակ կրիցս՝ յանպատումն։