Աղցմիք

Ե. ՕՐՀՆԵԱ՜Լ ԼԻՑԻՍ, ՔՈ՛ՅՐ

Սիրտ քո օտա՛ր լիցի, ո՛վ կոյս,

Ընդ վայրայօն պչրանաց,

Որոց բախեն՝ բա՛ց զքո դուրս,

Մի մերժեսցի ոք ի բաց։

Եւ ընդ յարկաւ քո խորանին

Ասպնջական թէ գտցիս

Սիրատենչակ լքեալ հիգին,

Յաւիտեան օրհնեա՜լ լիցիս:

Թէ ոյր չիցէ գլխոյն տեղի,

Եւ դու նմա զքո բարձս...

Թէ կորացեալ գլուխ գգուի...

Ձգեալ ի քէն զնոր կեանս,

Տաղաւարիդ Աբրահամեան

Ի Մամբրէի կաղնւոյն ցից

Օժտեսցէ միշտ Ամանորայն՝

Յաւիտեան օրհնեա՜լ լիցիս:

Թէ սիրակեզ հէգ ծարաւոյ

Ընդ ծագ պտղան ջուր խնդրել

Նահապետին ի Յակոբու

Ջրհորոյդ դու տաս ըմպել,

Կրկնավտակ աղբերակիդ

Յանոյշ վիճակս հրճուեսցիս

Եւ մի՛ կացցէ ակնդ վճիտ՝

Յաւիտեան օրհնեա՜լ լիցիս:

Մատաղերամ հէգ այգորդաց

Եթե զայգիդ տաս ի գործ,

Եւ վաստակոցն արդեօք քրտանց

Բերես առնուլ զքաջ փորձ …,

Սիրողապէս թէ ուղղեսցես

Յամբոյր տիգեալ խաւարծիս՝

Բուն քեզ բուսցի միշտ քաջապէս,

Յաւիտեան օրհնեա՜լ լիցիս:

Եկեալ ումեք վարդիցդ ի հայց,

Դու՝ որպէս մայր գթութեան,

Տաս եւ զոյգս փթթեալ նրանց,

Եւ մուծեալ լեռնակողման

Առաջնորդես այգւոյդ գինւոյն

Ի կենսաբաշխ խառնելիս՝

Չա՜փ քեզ ի գոգ տացի շարժուն,

Յաւիտեան օրհնեա՜լ լիցիս: