Ժ.
ՔԵՐՈՂՆ
-
ՔԵՐԹՈՂ
Ցորեան՝
ատոք
ի
հասկին
Մեզ
ընձեռէ
բնութիւն,
Այլ
ո՞
ի
կալ
ո՛չ
կասու,
Ո՞
զթեփ
ո՛չ
ընկենու:
Մնան
միշտ
բնութեան
Տուրք
մշակութեան:
Ուղւոյ
եղեալ
այլ
ոք
այր
Ընդ
բոխասեր
առապար,
Ո՞չ
զսատանն
օ՜ն
ի
բաց,
Եւ
ռահ
հորդեալ
դիւրագնաց:
Սոսկ
ի
մարդոյն
մուրճ
Յարդարի
կամուրջ:
Ո՞չ
հրեշտակն
ցցասաց
Պատկա՛ռ
այդմ
օրինաց,
Զամենայն
փակեալ
բանայ,
Զի
որ
զկնին
նորա
գայ՝
Ելցէ
եւ
մտցէ՝
Եւ
ճարակ
գտցէ:
Եւ
ահա
կոյս
հրաշաւոր,
Ճոխ
հեշտալեօք
բիւրաւոր,
Այլ
զի
գոհար
մեծագնոյ
Ոչ
շողայ
թարց
քերելոյ,
Է
Ածէ՛ք
առ
քերօղն
Անուանեալ
քերթող:
…………………………………
Քերի
ակնն
եւ
թռչին
Բեկորք
մանունք
ի
գետին,
Ճարտարին
բաբախէ
սիրտ,
Բեկորք
փայլին
ի
յակինթ
…
Երգի
ի
քնար
Ի
վաղիւ
գոհար: