Եւ յԱրուսեկին
Զոր թաւուտք գգուեն
Յախտարծարծ լերին
Ի թաւալոցէն,
Հրեշտակին մատունք
Սահին դիւրաշուրջք,
Ընդ կմբայն կայտառ
Շրթանցն ի ծրար:
Ի շրթանց փոքունց
Ի յաւէրժհարսանց
Պարզեալ դիւրալոյծ
Սնդուն գեղապանծ
Ունի զտաճարին
Զմուտ խորանին
Քարո՜զ պարծանաց
Կուսից ամոթլեաց :
«Հիմէ՜ն, ո՛վ դու կո՛յս,
Եւ պահեա՜լ անխախտ,
Լե՛ր ինձ կենախուզ
Կամ զկնքեալ դրախտ
Թողացո՛ բանալ,
Բարձր ի գլուխ սիգալ,
Յանմատոյցն յայլոց
Մտեալ հաւալոց:
Յի՛ս, կո՛յս, յի՛ս ցօղեա՛
Կուսութիւնս առատ
Նորոյդ Սանիրայ
Զուղխս անարատ,
Լիցի՜ ի թերափ,
Իսկ խարամանւոյն՝
Բաժա՜կ մահաթոյն» …:
……………………………………
Եւ հնձանահար
Թաթաւեալ զձորձս
Ի բոսոր պայծառ
Տաճարին ի մուտս,
Գայ որպէս փեսայ,
Նազի եւ ցնծայ.
Իսկ խարամանի՞ն.
— Ողբա՜յ ցաւագին:
Չունե՞ք հաշիւ` գրանցուէք