Բ.
Թէ զինչ խորհուրդ ընթերցուածոցն` համառօտ բանիւ:

Բայց նախ զայս գիտասցես քաջդ բանասիրաց եւ լսասէր յաստուածայինսն, թէ ջան վաստակոցս մերոց է այս. ցուցանել ընթերցուածովքն թէ ի սկզբանն երկու աշխարհք, հաստատութեամբ երկնիս, բաժանեցան իմանալի եւ զգալի բնակչօք. եւ սոցա երկոցունցս` մարդս իբրեւ մի դուռն երկբացիկ հայելի, յերկուց բնութեանց գոյացաւ, յոգւոյ եւ ի մարմնոյ. որ յինքն բարձեալ ունի զամենայն արարածս: Եւ թէ սոքա երկուքս որ ըստ պատկերի Աստուծոյ ստեղծան (Հմմտ, Ծն, Ա 27), եւ երկուց աշխարհաց սքանչելի տիպք յօրինեցան. երկուս եւ զօրհնութիւն որդեծնութեան եւ զպատուիրանն պատիւ ընկալան, զոր ոչ պահեցին: Վասն որոյ երկոքին երկուս պատուհասս յինքեանս [1] ձգեցին. յորոց Քրիստոս յերկոցունց ինքեամբ զմեզ ապրեցոյց, լինելով իբրեւ զմեզ. եւ եթէ եկեղեցի զայս երկուս տօնս տօնէ զծննդեանն Քրիստոսի եւ զյարութեանն: Զծննդեանն` վասն կնոջն փրկութեան, եւ զյարութեանն` վասն առնն: Եւ թէ ո՛րպէս զերկոսին միմեամբք կատարէ, նախ զյայտնութիւնն յարութեամբն, եւ զմեր փրկութիւնն ի ներքս պարհէ մկրտութեամբն եւ յարութեամբն, եւ զթշնամւոյն կործանումն: Եւ ապա զյարութիւնն տօնէ մկրտութեամբն, եւ նոյնպէս զմեր փրկութեանն լուսաւորութիւնն` մկրտութեամբ եւ յարութեամբ, եւ թշնամւոյն կործանմամբ ի ներքս բերէ:

Եւ բաժանեալ է զնոյն խորհուրդ յերկուս մասունս. ի յայտնութիւնն, ի յարութիւնն, եւ յաղուհացիցն ընթերցուածս` ի չորեքշաբաթսն եւ յուրբաթսն: Եւ ունին չորեքշաբաթուն ընթերցուածք` զյայտնութեանն խորհուրդ, եւ ուրբաթուն` զյարութեանն, եւ կատարին ի զատկին ընթերցուածս: Եւ այսպէս երկու տօնքս երիցս երիւք ընդ միմեանս անցանելով պայծառացուցանեն զմեր փրկութիւնն յերկուս իննեակս: Եւ վասն այսորիկ թէ նոյն բանք բազում անգամ յեղյեղուն, ոչ անգիտութեան է այլ հարկի. զի ոչ թողուլ արժան է եւ ոչ թերի պահել զխորհուրդն, այլ միմեամբք զմիմեանս աւարտել: