ԺԳ.
Թէ զի՞նչ խորհուրդ քառասներորդ պահոցն:

Իսկ քառասունն յոլով խորհուրդս յինքեան ունի. բայց մեզ լինելութիւն մարդոյն յորովայնի մօրն քառասնօրեա է, զոր եւ հրեայքն ցՓրկիչն ասեն յաղագս տաճարի մարմնոյն խօսելով զքառասունն եւ զվեցն յաւելլով, որպէս ոմանց վեցօրեա ստեղծուլ ասել զմարդն, եւ քառասնօրեա` ի դրախտն զմուտն, եւ նովին չափովն զելն, որ չէ յայտ. զոր եւ այժմ յարգանդի վեցօրեայ արեամբ հաստատել, եւ ի քառասունն շարժել ասեն մանկանն, ոչ գիտեմ թէ որպէս: Բայց եւ Նոյ ի ջրհեղեղին նոյն չափով լինել. զնոյն լինելութեան երախտիս անդարձութեամբն յիշատակէ ի պատուհասելն, որպէս եւ Աբրահամ զնոյն թիւ յիշեցուցանէ ի բարեխօսութեան Սոդոմայ երրեակ կարգին, եւ Իսահակայ առնուլ կին նոյն ամաց թուով` զնոյն միտս յայտնէ: Յայս խորհուրդ եւ Մովսէս մաքրի պահովք ութիցս հինգ ի զգայութիւնսն, երկիցս` զերկուս տախտակսն բերելով. զառաջինն` խորտակելով հրէիցն, եւ զերկրորդն մեզ պարգեւելով հանդերձ հոգւով. եւ յանցաւորի եղբօրն գան` զնոյն չափ ունի յօրինացն: Զոր եւ Եզեկիելի հրամայէ ննջել յաջակողմն վասն անօրէնութեանցն Յուդայ (Հմմտ, Եզեկ, Դ 4): Բայց եւ յօրինացն` զծնեալ արուսն յանդիման առնել Տեառն` նոյն թուօք աւուրբք: Զփրկիչն երիցս քառասներրեկօք յանդիման առնել զմեզ Աստուծոյ նշանակէր, եւ մաքրել որ ի ծննդենէն` անիծիւք աղտեղութիւնքն էին եւ արտաքս անկումն, որ յետ ծննդեանն` քառասնօրեայ ըստ օրինացն սրբեաց եւ ի տաճարն եմոյծ ինքեան: Եւ յետ մկրտութեանն դարձեալ քառասնօրեայ պահովք ընդդէմ սատանայի, որ կերակրովն եհան զմեզ ի փայտէն կենաց, ի կցորդութիւն չարչարանաց խաչին փայտի, որով աւազակն ի դրախտն վերստին մտանէր ընդ Քրիստոսի, եւ թշնամին կործանի: Իսկ զկնի յարութեանն առանց պահոց քառասնօրեա վայելմամբ իբրեւ մանկունք առագաստի, ընդ նմին յարուցեալք եւ ընդ նմին նստեալք յերկնաւորս, ուր կարապետն մեր եմուտ վասն մեր յանդիման լինել եւ առնել զմեզ երեսացն Աստուծոյ: Եւ այսպէս երիւք քառասներրեկօք յերիս ծնունդս մեր, որ ի մարմնոյ է եւ յաւազանէ եւ ի յարութենէ, երիցս վերստին ստեղծ զմեզ ի լինելութիւն առաջին ստեղծուածին: