Յոհանու 
   
    Ոսկաբերան[ի]
   
    Քանզի 
   
    յառաջ 
   
    եկեր 
   
    զգառն, 
   
    որ 
   
    ի 
   
    Մովսէսէ 
   
    անտի 
   
    գայր, 
   
    եւ 
   
    ապա 
   
    ետ 
   
    զմարմին 
   
    եւ 
   
    զարիւն 
   
    իւր 
   
    աշակերտաց 
   
    իւրոց:
 
   
    Նորին 
   
    Աւետարանի 
   
    մեկնութենէն.
   
    Վասն 
   
    որոյ 
   
    ի 
   
    Հին 
   
    զատկին 
   
    սկսանի. 
   
    զի 
   
    այն 
   
    այսմ 
   
    աւրինակ 
   
    էր 
   
    եւ 
   
    երեկունն, 
   
    զի 
   
    ի 
   
    լրումն 
   
    ժամանակաց 
   
    եկն. 
   
    նախ 
   
    զհինն 
   
    կատարէ, 
   
    եւ 
   
    ապա 
   
    նորոյս 
   
    սկիզբն 
   
    առնէ, 
   
    զի 
   
    այն 
   
    խափանելոց 
   
    էր:
 
   
    Զենովբայ 
   
    եպիսկոպոսին.
   
    Եկեր 
   
    զճշմարիտ` 
   
    գառն 
   
    խորհրդոյ. 
   
    եւ 
   
    ապա 
   
    ետ 
   
    զմարմինն 
   
    իւր 
   
    աշակերտաց 
   
    իւրոց:
   
    Մարութային 
   
    Նփրկե[ր]տոյ 
   
    եպիսկոպոսի.
   
    Որպէս 
   
    ի 
   
    սուրբ 
   
    պասքայն, 
   
    զի 
   
    նախ 
   
    եկեր 
   
    զգառն 
   
    ստ[ո]ւերին 
   
    եւ 
   
    ապա 
   
    սկսաւ 
   
    ճաշակել 
   
    զհոգեւոր 
   
    զատիկն:
 
   
    Նորին` 
   
    յետ 
   
    սակաւ[ու]ց.
   
    Եւ 
   
    ասէ, 
   
    թէ. 
   
    Դարձեալ 
   
    եւ 
   
    յետ 
   
    ճաշակելոյն 
   
    ստուերական 
   
    գառինն, 
   
    եւ 
   
    ապա 
   
    աւրհնեաց 
   
    զհացն 
   
    եւ 
   
    ետ 
   
    ի 
   
    կեր 
   
    նոցա, 
   
    որպէս 
   
    ըստ 
   
    Պաւղոսի 
   
    վկայէ. 
   
    յետ 
   
    ընթրեացն 
   
    առ 
   
    զհացն 
   
    Յիսուս 
   
    գոհացաւ: 
   
    Որպէս 
   
    ասէ 
   
    աւետարանիչն. 
   
    Յարեաւ 
   
    Յիսուս 
   
    յընթրեացն 
   
    եւ 
   
    զգեցաւ 
   
    ղենջակ 
   
    մի:
 
   
    Ի 
   
    թղթէն 
   
    Ներսէսի 
   
    որ 
   
    առ 
   
    Մանիլ 
   
    թագաւորն 
   
    ասացեալ 
   
    է.
   
    Գառն 
   
    ճշմարիտ 
   
    յորժամ 
   
    եկեր, 
   
    զգառն 
   
    աւրինակին 
   
    եւ 
   
    զբաղարճն:
   
    Կիւրղի 
   
    Երուսաղէմայ 
   
    հայրապետի 
   
    ի 
   
    Պարապ[մ]անց 
   
    գրոց 
   
    Թէոդոսի 
   
    Թղթէն 
   
    զի 
   
    պարտ 
   
    է 
   
    լուծանել 
   
    զճրագալուցն
 
   
    Արդ, 
   
    պահելով 
   
    զաւրն, 
   
    յորում 
   
    մատնեացաւ, 
   
    եւ 
   
    մատնեցաւ 
   
    ի 
   
    չորեքշաբաթի 
   
    եւ 
   
    ի 
   
    չորեքտասան 
   
    լուսնի 
   
    երրորդին 
   
    յառաջնումն 
   
    ամսեան 
   
    եւ 
   
    ոմանք 
   
    յարութեան 
   
    նորա, 
   
    աւուր 
   
    այսինքն 
   
    է 
   
    կիրակէին, 
   
    վասն 
   
    այնորիկ 
   
    լուծանեմք 
   
    յերեկոյին 
   
    շաբաթին 
   
    զպահքն 
   
    եւ 
   
    տաւնեմք 
   
    վաղիւն 
   
    կիրակէին, 
   
    որ 
   
    այսպէս 
   
    վաղ 
   
    առաւատին 
   
    յարուցեալ 
   
    զՔրիստոս: 
   
    Այլ, 
   
    թէ. 
   
    ասացի. 
   
    Ի 
   
    խոր 
   
    երեկոյին, 
   
    յարութեան 
   
    գործել 
   
    խորհուրդ 
   
    այլ 
   
    խոր 
   
    երեկոյին 
   
    եւ 
   
    առաւաւտն 
   
    վաղ 
   
    մի 
   
    ի 
   
    նոյն 
   
    ընթանան 
   
    ժամանակքն, 
   
    իսկ 
   
    Մա[տ]թէոս 
   
    աւետարանիչն 
   
    ասէ, 
   
    թէ. 
   
    Յերեկոյին 
   
    շաբաթին 
   
    լուսանայր 
   
    միաշաբաթն: 
   
    Տես, 
   
    զի 
   
    ասէ, 
   
    թէ. 
   
    Կանայքն 
   
    յերեկուն 
   
    եկին 
   
    ի 
   
    գերեզմանն 
   
    եւ 
   
    տեսին 
   
    զհրեշտակքն 
   
    եւ 
   
    զշարժումն 
   
    գերեզմանին 
   
    եւ 
   
    զՅարութիւն 
   
    Տառն: 
   
    Ժամ 
   
    է 
   
    քեզ 
   
    մեծ 
   
    Մա[տ]թէոսի 
   
    եւ 
   
    դու 
   
    սուտ 
   
    առնես 
   
    զաւետարանիչն: