Իսկ
սուրբն
Կոստանդիանոս
եբարձ
զՄաքսիմիանոս
ամպարիշտն
եւ
զՄաքսինտէս,
եւ
զՄաքսիմոս,
եւ
զԼիկիանոս
անօրէն.
որ
եհան
հարիւրապետ
զոմն
իւրով
գնդաւն
՚ի
գաւառն
Կապոտակէք,
եւ
՚ի
թեմն
Թեւլախունէք
եւ
Անատոլիկեայք,
եւ
Խարսանէք
եւ
Արամենակք
եւ
Դազիմոն,
չարչարել
զորս
գտցէ
քրիստոնեայս։
Յորմէ
խրտուցեալք
փախեան
՚ի
կողմանս
Սեբաստիոյ,
ոմանք
՚ի
Մելեսիտն,
որ
է
ամրոց
՚ի
լեռնակողմն,
եւ
այլք
՚ի
Տախալասոն
լեառնն.
որք
բռնութեամբ
արտաքս
ածեալ
կոտորեցան
յԵկեղեցաձորն
կոչեցեալ,
որ
եւ
պատուի
մինչեւ
ցայսօր։
Իսկ
սուրբ
քառասունքն
երթեալ
թաքեան
յայրին՝
որ
կայ
՚ի
վերայ
Ալիս
գետոյ,
որ
այժմ
կոչի
Քաջ
Վահանայ.
ուր
կառուցին
խաչ,
եւ
գրեցին
զիւրաքանչիւր
անուանս
՚ի
քարին.
զոր
գիտացեալ
պատմեցին
Լիկիանեայ.
եւ
հրամանաւ
նորա
եկեալ
հանին
յայրէ
անտի,
՚ի
հնգետասան
արեգ
ամսոյ.
զոր
Ուխթանէս
տօն
կարգեաց՝
որ
է
սկիզբն
հանդիսի
նոցա.
եւ
կատարումն
՚ի
մարտի
ինն։
Յետ
այսորիկ
խաղաղութիւն
խնդրեաց
Շապուհ
արքայ
Պարսից
՚ի
Կոստանդեայ,
նեղեալ
՚ի
Տրդատայ
արքայէն.
եւ
նորա
հաւանեալ
խնդրեաց
՚ի
նմանէ
զթագն
Դաւթի
մարգարէին,
զոր
ա՛ռ
Յովաբ
յորդւոցն
Ամմոնայ,
՚ի
տանէ
Մեղքոմայ,
եւ
եդ
՚ի
գլուխն
թագաւորին
Դաւթի.
որ
անկաւ
՚ի
Քաղդէացիսն,
եւ
ապա
՚ի
Կիւրոս,
եւ
՚ի
Դարեհէ
յԱղեքսանդրոս,
որով
պսակեցան
Մակեդոնացիք
մինչեւ
ցԱնտիոքոս՝
զոր
սպան
պարթեւն
Արշակ
եւ
էառ
՚ի
նմանէ.
եւ
եկն
մինչեւ
ցՇապուհ.
յորմէ
խնդրեաց
կայսրն,
զի
օրինակաւն
արասցէ
իւր
թագ,
եւ
զնորայն
առ
նա
դարձուսցէ։
Եւ
յորժամ
ետ
կազմել,
եդ
զերկոսին
՚ի
վերայ
սեղանոյ,
եւ
ասաց
ծառայիցն
Շապհոյ
առնուլ
զիւրեանցն.
եւ
նոցա
աչք
կալեալ՝
առին
զնորն
եւ
գնացին,
քանզի
խնդրեաց
յԱստուծոյ
Կոստանդիանոս
զի
առ
նա
մնասցէ
սրբոյն
Դաւթի
յիշատակն։