ԻԷ.
ի
ժամանակին
յայնմիկ
մի
ոմն
արդար
գտեալ
յարդարեցեալ
տոհմէն
Նոյ
անուն
կարդացեալ
հաճոյ
եղեալ
Աստուծոյ
սիրեցաւ
ի
նմանէ։
2
Որ
հրաման
առեալ
տապան
բազում
ամաց
գործելոյ
առ
ի
հարկանելոյ
ազգին
թշուառացելոյ։
3
Որոյ
խոստացեալ
այնուհետեւ
առնուլ
զՆոյ
ընտանեաւքն
հանդերձ
եւ
ամենայն
ի
տապանն
եւ
ամենապահ
ձեռամբն
զտապանն։
4
Եւ
ապա
դարձուցեալ
աւազակապս
հանդերձ
յերկնից
բարկութեամբ
զառ
ի
ներքոյս
երկնից
առ
հասարակ
ողողեալ
։
5
Իսկ
յետ
սաստիցն
անցելոց՝
զայրն
արդար՝
երկրակալ
կացուցեալ
զոր
եւ
արարեալ
առ
ի
պատմելոյ
ազգացն
եկելոց
։
6
Բայց
ապա
միատոհմ
միալեզու
ազգին
խորհուրդ
առեալ
աշտարակ
շինելոյ
անուանակիր
առ
եւ
յիշատակ
մշտնջենաւոր
փոխանակ
Աստուծոյ
պատմի
անուն
յաւիտենից
եւ
յիշատակ
ազգաց
յազգս։
բարձրագոյն
ազդեցութեամբ
ցուցեալ
զաստուածագործ
ի
յամբոխելն
եւ
զմիասնունդ
ազգն
ի
ազգս
այլալեզուս
աւտարաձայնս
անծանաւթս
միմեանց
ընդ
երեսս
երկրի
սփռէր
զի
մի՛
կամայական
սահման
անձանց
արկանիցեն
այլ
յաւիտենագիր
սահմանացն
Աստուծոյ
հնազանդեալ
գնասցեն։
8
Որ
ի
ազգացն
եւ
ի
խառնակել
լեզուացն
եւ
ի
որդւոցն
Ադամայ՝
սահմանս
ամենայն
ազգաց
ըստ
Աստուծոյ։