Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԳԼՈՒԽ ՁԲ
ՎԱՍՆ ՈՐ ԻՐՔ ՏԱՆ Ի ՓՈԽ

Եթէ արծաթ փոխ տացես եղբօր քում, որաղքատն իցէ առ քեզ, մի՛ ճեպեսցես զնա եւ մի՛արկանիցես նմա տոկոսիս։

Հին կտակարանքն եւ Նորս յայսոսիկմիաբանին՝ ի բաց բառնալ զվաշխ եւ զտոկոսիս։ Ոչ թէաստ զտոկոսիս յիշատակելով՝ զվաշխ թողացուցանէ, զիզծայրն բառնալով ընդ նմին եւ զարմատն բառնայ։ Եւ որինչ ի Նոր կտակարանքս է սաստն, աւելորդ է, իբրգիտողաց, երկրորդել, զի թէ 0րէնքն ոչ հրամայէճեպել, ո՞րչափ եւ Նորա։ Եւ փոխ ասացաւ, զի անդրէնհատուսցի։

Արդ, իրաւունք դատաստանի լիցին՝ներմամբ առնուլ զգլուխն, եւ վաշխ լիցի հատուցումնի հանդերձեալն։ Ապա թէ կար իցէ փոխառողին, տացէփոխատուին զնոյնն՝ գլուխն մնալ առ նմա զնոյնչափ. եւ աստ ըստ կարի լիցի, զի Աստուծոյ իսկ ինքն էդատաստանդ՝ ոչ առնուլ վաշխ եւ տոկոս։

Եւ գիտելի է, զի թէ ոք զդատաստաննԱստուծոյ թիւրէ, վնասէ զհոգին՝ ի հանդերձեալհատուցմանէն զրկելով։

Ապա թէ ոք պատճառէ ոչ հատուցանելանվաշխն, դատ լիցի, ի հասանելն գլխոյն՝ թողութիւնլիցի։

Եւ որդոց, զկնի մահուան հարցն, մի՛ լիցիզվաշխ հատուցանել, բայց միայն զգլուխքն, զի բնաւինոչ է ըստ իրաւանց։ Եւ այդ օրինադրութիւն է, միանգամայն եւ դատաստան։