Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ ՃԾԷ
ՎԱՍՆ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՑ ՀՆԱԶԱՆԴԻԼ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻՆ

Որ յիւրաքանչիւր իշխանութեանեպիսկոպոսք իցեն, իմասցին, զի մայրաքաղաքացեպիսկոպոսն թիկունք է նոցա եւ հոգեբարձու, եւամենայն ոք, զինչ եւ պատասխանի կամիցին առնել, առնա ընթանան՝ եւ թէ մուրհակ արքունի եւ իշխանաց վասնիրաց եկեղեցոյ եւ կարգաց հասարակաց։ Վասն այսորիկկամ եղեւ, թէ պատուով յառաջ իցէ, եւ առանց նորա մի՛իշխեսցեն գործել ինչ, ըստ նախնեացն սովորութեանհարցն մերոց, որ կարգեալ են կանոնք, բայց միայնզայս իշխեսցեն գործել յիւրեանց իշխանութիւնսն՝եթէ գեղք, եթէ գաւառք, եթէ օծումն քահանայութեանեւ կամ զինչ վարք իցեն իւրոյ գաւառին եւիշխանութեան, այլ այլոց ամենեվին մի՛ իշխեսցէգործել ինչ եւ ձեռնամուխ լինել արտաքոյ, քան զկամսմայրաքաղաքի եպիսկոպոսին։ Եւ ոչ նմին կաթողիկոսինառանց հաւասարութեան այլոց եպիսկոպոսաց գործելինչ։

Յայտնի է այս հոգեւոր դատաստան եւբնաւին այժմ լուծեալ։ Մի՛ ընդ մեզ զայրասցինյեպիսկոպոսաց, զի ոչ խնդրեն նոքա զարժանիսձեռնադրել, այլ կան մնան, զի զանձն ուրուքշարժեսցէ ախտ, եւ նոքա՝ զայլ ախտաւորս գաւառին, եւընծայական թղթովք ի դիմաց վկայելոցն երթան։ Թէպէտյայտնի է հայրապետաց, զի ո՞ ոք ի լաւացն յանձնէյայդոսիկ համարձակեաց, կամօք պատրին։ Եւ այդպատճառ հակառակութեան նոցա ընդդէմ հայրապետաց, զիոչ ի Տեառնէ կոչեցան եւ ոչ հաւասարութեամբեպիսկոպոսաց ձեռնադրեցան։