ԳԼՈՒԽ
ՃՂԶ
ՎԱՍՆ
ԱՄՈՒԼ
ԿԱՆԱՆՑ
Եթէ
ոք
արար
կին
եւ
պատահեցաւ
ամուլ,
եւայրն
հանցէ
վասն
ամլութեան,
որ
ինչ
կնոջն
կարասիբերեալ
է
ի
տունն՝
թէ
աղախին,
թէ
անասուն,
թէհանդերձ,
թէ
արծաթ,
իշխան
է
առնուլ
եւ
գնալ։
Եւ
թէքան
զամլութիւնն
այլ
արատ
չգուցէ
ի
կինն,
տուգանեւս
տացէ
կնոջն
վասն
անարգանացն.
թէ
ազատ
է՝
հազարեւ
երկուհարիւր
դրամ,
թէ
շինական
է՝
վեցհարիւրդրամ։
Ապա
թէ
մինչդեռ
ի
դատաստանին
եւ
ի
տուգանինիցեն,
եւ
ամ
մի
ի
վերայ
չիցէ
անցեալ,
եւ
ոք
ի
կանանցյանդգնի
եւ
առնն
կին
լիցի,
կալցեն
զկինն
եւյօրկանոց
տացեն,
քանզի
յայտ
եղեւ,
թէ
հանելոյկնոջն
պատճառ
նա
եղեւ,
եւ
տարի
մի
աղասցէ
գոդեացն,
եւ
յաղախնութեան
կացցէ,
եւ
եկեղեցի
հարիւր
դրամտուգանք
կալցեն,
փոխանակ
զի
բուն
ամուսնութիւննվասն
նորա
խոտեցաւ.
ապա
թէ
ազատ
է
եւ
չերթայ
իգոդենոց,
հարիւր
դրամ
տուգանք
տացէ
գոդեացն։
Ապաթէ
յառաջագոյն
խորհուրդ
եդեալ
էր
առն,
թէ՝
զիմնթողում
եւ
զքեզ
առնում,
եւ
կամ
պոռնկութեամբխածական
լեալ
իցէ,
հարիւր
դրամ
այրն
տուգան
տացէյեկեղեցին
եւ
ապաշխարութեամբ
երեք
ամ
ընդունկնդիրսն
կացցէ
եւ
մին
ամ՝
ընդ
ձեռամբ
եւ
ապամտցէ
յեկեղեցի։
Եւ
որ
զորդոց
մայր
թողցէ
առանցպոռնկութեան
կամ
այլ
արատոյ,
առն
եւ
կնոջ
պատուհաստուգան
եւ
ապաշխարութիւն
ի
կանոնացդ
կացցէ։
Եւ
որքան
կար
եղեւ՝
ի
դէպ
զդատաստան
այսմեդաք
եւ
մեք,
եւ
զորս
ի
կանոնսն՝
եւ
զայնս
եւսդրոշմեցաք,
զի
զիւրաքանչիւրոցն
զարժանն
դիւրինլիցի
դատաւորաց
տալ
զվճիռն
ուղղապէս։
Եւ
զի
մեքչափաւորապէս
զդատաստանն
եդաք
յիւրաքանչիւրսն
եւզապաշխարութիւնն
ի
կանոնսն
թողաք։
Եւ
զայս
այժմծանուցաք,
զի
գիտասցես,
թէ
յամենայն
դատաստանս,
ուր
ապաշխարութեան
պէտք
են,
ի
կանոնսն
ապաստանթողաք։
