ԳԼՈՒԽ
ՄԱ
ՎԱՍՆ
ՍՊԱՍԱՒՈՐԵԼՈՅ
ԵԿԵՂԵՑՈՅ
Պաշտօն
եւ
պատարագիրք
եւ
սպասքեկեղեցոյն
ի
գլխաւոր
քահանային
տանն
եղիցին,
որպէսեւ
յառաջագոյն
կարգեալ
է։
Գլխաւոր
քահանայնզեկեղեցին
մի՛
իշխեսցէ
թողուլ
եւ
գործոց
տան
իւրոյպարապել,
այլ
մշտնջենաւոր
ի
սուրբ
եկեղեցոջնկացցէ,
զի
պաշտօնն
եւ
զաղօթքն
տուընջեան
եւգիշերոյ
ժամուցն
եւ
զտեսչութիւն
ժողովրդեանն
մի՛խափանեսցէ։
Իսկ
այլ
ընկերքն
զամառն
փոխանակաւկացցեն
ընդ
նմա
անպղերգաբար։
Ապա
թէ
իցէ
ոք,
որսխալեսցի
ի
պաշտմանէն
պղերգութեամբ
կամ
երկրականհոգովք,
մի՛
իշխեսցէ
ի
մտիցն
մասն
առնուլ։Քահանայքն
միակամ
լիցին
յօրհնեալ
միաբանութեամբզժողովուրդն
եւ
որոշել
ի
սրբոյ
եկեղեցոյ։
Բարեկարգապէս
եցոյց
զդատաստան
հասոյիցեւ
զսպասաւորութիւն
քահանայից
աստուածային
եւսուրբ
կանոնս,
եթէ
ոք
կամեսցի
ճշմարտութեամբ
կալ
իգործ
քահանայութեան,
ապա
թէ
ոչ՝
անպարտ
լիցինդատաստանք
եկեղեցոյ
եւ
զպարտաւորութիւնն
առցենհեղգացեալքն։