Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ ԼԹ
ՎԱՍՆ ԸՆՉԻՑ ԵԿԵՂԵՑՈՑ ԵՒ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԻՆ

Եպիսկոպոս, որ գայ նոր յաթոռեպիսկոպոսութեան նստի ի քաղաքի, գրով եւ թղթովյայտնեսցէ զինչսն, զոր ունի։ Նոյնպէս եւզեկեղեցոյն գրով առցէ յինքն, զի ի մեռանելն իւրումիշխան լիցի ի վերայ ընչից իւրոց միայն եւ ումկամեսցի տացէ զինչսն իւր, եւ զեկեղեցոյն ոչ կարէ։Եւ մի պատճառանօք եկեղեցական իրացն, անկանելյիւրմէն եպիսկոպոսին, թերեւս կին եւ մանկունսստացեալ ունիցի, կամ ազգական, կամ ծառայս։ Զիիրաւացի է Աստուծոյ եւ մարդկան, զի մի՛ եկեղեցոյնվնաս ինչ կրել անգիտութեամբ եպիսկոպոսին իրաց, եւմի՛ զեպիսկոպոսն եւ զազգականսն իւր պատճառանօքեկեղեցոյն յամենայնէ զերծանել, եւ կամ յիրս ինչանկանել նորա ազգականացն եւ մահու նորա լինելպատճառք հայհոյութեան։

Ահաւասիկ յանդիմանին բամբասողքզեկեղեցի, թէ դատաստան ոչ ունի, զի այս իրաւունքդատաստանաց նոցունց իսկ է առաքելոցն, զի եւզդատաւորս հրամայեն դատել զանիրաւս, եւզեպիսկոպոսաց եւ զեկեղեցոյ զընչից ցուցինզիրաւունս։ Յորոց յայտ է, զի ոչ միայնաւանդութեամբ վարէին դատաստանաւ, այլ եւ չափաւորգրեցելովքն, իբր պատկերաւ զբաւանդակ ուսեալվարէին։ Ըստ որում եւ մեզ յոյժ ի դէպ է վարիլ եւ մի՛այլազգ ինչ։