ԳԼՈՒԽ
Է
ՎԱՍՆ
ԱՌՆ
ԵՒ
ԿՆՈՋ
ԶԱՆԱԶԱՆ
ՊԱՏԱՀԱՐԱՑ
Եթէ
պատահի
առն
եւ
կնոջ
դիւահարութիւն,
քննել
արժան
է.
թէ
յառաջ
քան
զպսակն
էր
եւ
ծածկեցաւխաբէությամբ
ծնողաց
կնոջն,
ի
տունս
իւրեանց
առցեն,
մինչեւ
բժշկեսցի,
եւ
զամենայն
ծախք
ինքեանքվճարեսցեն,
մինչեւ
բժշկեսցի
եւ
ապա
դարձցի
յայրնիւր,
եթէ
կամեսցի
այրն,
ապա
թէ
ոչ՝
իշխան
լիցիարձակել
զկինն։
Ապա
թէ
ի
տան
առն
պատահի
դիւահարիլ,
այրնհոգասցէ,
մինչեւ
բժշկեսցի
կինն,
եւ
զամենայնծախսն։
Ապա
թէ
յետ
եւթն
ամի
ոչ
բժշկեսցի,
իշխանլիցի
այրն
արձակել
զնա
եւ
առցէ
այլ
կին։
Եւ
եթէմանկունք
իցեն,
առ
իւր
հայրն
թողցի,
եւ
կինն
ընչիւքիւրովք
ելցէ,
եւ
այրն,
հրամանաւ
կնոջն,
այլ
կինարասցէ,
բայց
ըստ
կարողութեան
հոգասցէ
զկեանս։
Իսկեթէ
ի
տան
ծնողացն
է
դիւահարել,
առանց
հրամանիկնոջն
արասցէ
կին,
առանց
լնուլ
եւթն
ամացնկանոնացն.
բայց
կինն
ընչիւք
իւրովք
ելցէ,
եւ
ծախքնեւ
հանդերձն,
որ
ի
պսակին,
մի՛
յիշեսցին։
Նոյն
դասաստան
այսպէս
լիցի,
թէ
առնպատահի
ախտն
գոդի
կամ
պիսակութիւն.
եթէ
յառաջ
քանզպսակն
էր,
եւ
ծածկեցին
ծնողքն,
իշխան
է
այրնթողուլ
զկինն,
նոյնպէս
եւ
այրն
թէ
իցէ
այսպիսիախտիւ,
իշխան
է
կինն
թողուլ
զայրն
եւ
լինիցիայլում։
Իսկ
եթէ
յետ
պսակին
հանդիպի
ախտքսայսոքիկ,
ոչ
է
պարտ
ննջել
առ
իրարս,
այրն
եւ
կիննհայեսցին
ի
կեանս
իւրեանց
եւ
ցուցցեն
բժշկացհոգեւորաց
եւ
մարմնաւորաց.
եթէ
գոյ
հնարբժշկութեան՝
համբերեսցեն,
ապա
թէ
ոչ՝
հրամանաւ
առնեւ
կնոջն
արձակեսցին
ի
միմեանց։
Եւ
որառողջն
իցէ,
ամուսնասցի
այլում,
եւ
մինչեւ
ի
մահհոգասցեն
զկեանս
իւրեանց,
եւ
զպռոյգն
անդրէնդարձուսցեն։
Եւ
եթէ
պատահի
յերկար
եւ
անբժշկելիհիւանդութիւն
առն
կամ
կնոջն,
ոչ
ունին
իշխանութիւնարձակիլ
ի
միմեանց,
միայն
թէ
խղճասցեն
միմեանց՝արձակեսցին.
եւ
որ
առողջն
իցէ,
ամուսնասցի,
եւզինչսն
հիւանդին
անդրէն
դարձուսցէն,
եւ
մինչեւ
իմահ
զիրարս
հոգասցեն,
բայց
ի
տունս
ծնողացն
եւ
ոչերկոքինն
ի
մի
տուն։
