Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ Խ
ՎԱՍՆ ԻՇԽԵԼՈՅ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԻՆ ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ ԻՐԱՑ

Հրամայեմք եպիսկոպոսին իշխանութիւնունել զեկեղեցական իրաց, քանզի եթէ զպատուականհոգիս մարդկան նմա հաւատալի է, առաւել եւս իրաւացիէ զիրս կատարել, որպէս զի ըստ իշխանութեան նորախնամ ունել կարօտելոց, եւ ի ձեռն երիցանց եւսարկաւագաց ունել խնամակալութիւն եկեղեցոյնԱստուծոյ եւ ամենայն զգուշութեամբ առնել. եւինքեանք իսկ, եթէ կարօտ ինչ իցեն, եւ յօտարացեղբարց ի պէտս, զի մի՛ ինչ իրօք նոցա պակասութիւնլիցի, վասն զի օրէնքն Աստուծոյ հրամայեն՝ որսեղանոյն պաշտօնեայքն են, ի սեղանոյ անտիկերակրել. ըստ որում եւ ոչ զինուորն իւրովքթոշակօքն զզէնս պատերազմացն բերէ։

Եւ ասացաք վերագոյնն՝ եկեղեցոյն իրացյայտնի լինել եւ եպիսկոպոսին,

եւ թէպէտ յաւել զպատճառսն, զի մի՛կարծիցի ոչ իշխել եպիսկոպոսին իրաց եկեղեցոյն, եցոյց զիշխանութիւնն, սակայն եւ զսահմանն յայտարար, զի մի՛ վայրապար ինչ գործիցէ, զոր եւ իրաւացիկարծելի է դատաստան եկեղեցոյ։