[ԵՂԾ ԱՂԱՆԴՈՑ ԵԶՆԻԿԻ ԿՈՂԲԱՑՒՈՅ]

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Թե ռայդպիսի իցէ, ասեն, փորձելոյ վասն հաստատեալ է զնա Աստուծոյ։

Այլ մեք ի վերագոյնսն իսկ բազում վկայութեամբ գրոց սրբոց ցուցաք, թե ոչ ի չարչարել եւ ի փորձել արարեալ է զնա Աստուծոյ, այլ եւ նովաւ՝ որ ի չարութիւնն կործանեցաւ, գործ բարւոք գործէ Աստուած. թեպէտ եւ չարն ոչ այնպիսի մտաւք մատչի փորձել. այլ համարի յաղթել, եւ գտանի պարտաւորեալ։ Թուլացու[183]ցանէ ըստ չարեաց կամաց նորա փորձել զառաքինիս. եւ մտեալ ի փորձութիւնսն նորա՝ իբրեւ ի բովս, զտին եւ ընտրին իբրեւ զոսկի 267v սուրբ ելեալ ի հալոցաց։

264 Արդ եթե չարեաց արբանեակ արարեալ էր զնա Աստուծոյ, ոչ յաւուրսն Աքաաբայ հոգի՝ սուտ լինէր ի բերան մարգարէիցն ստոց, այլ նմա պարտ էր հարկանել զայն սպասաւորութիւն։

Եւ ընդէ՞ր հոգի՝ որ ոչ դաւանէր զՏէր Յիսուս ռչիցէք յԱստուծոյ, որ զԱստուծոյ սպասն ոչ խափանէ։

Եւ ընդէ՞ր մարդասպան կոչիցի, որ կեցուցիչն է փորձութեամբք։

Եւ ընդէ՞ր որք ոչն հաւատան ի Տէր Յիսուս՝ որդիք չարին կոչեին, եթե նա Աստուծոյ բանիւ իցէ փորձիչ։

Եւ եթե չարին կամարարի Աստուծոյ որդիք իցեն Հրեայք, ընդէ՞ր եւ ոչ Աբրաամ այնպէս անուանիցի։

Եւ ընդէ՞ր սուտ եւ մարդասպան անուանիցի չարն, եթե ի ճշմար[184]տութեան կայցէ եւ ոչ ի ստութեան։

Եւ գրեսցուք՝ թե Հրեայն յանձնէ խաւսիցի սուտ, նա ընդէ՞ր կոչիցի հայր Հրեին՝ որ ոչ սուտ առնէ զբնութիւնն, այլ որպէս եղեւն՝ այնպէս խաւսի։

Եւ ընդէ՞ր ասիցէ Առաքեալ՝ թե հնազանդելոց է փրկչին մերում հանդերձ մահուամբ եւ սատանայ, եւ անկանելոց է յիշխանութենէ եւ ի պետութենէ իւրմէ՝ որ աստուածանալն անձամբ կա268rմեցաւ։

Եւ ընդէ՞ր կապիցի եւ ի տանջանս մատնիցի. ոչ ապաքէն՝ զի իւրուվք կամաւք զԱստուծոյ սպասն խնդրէր առնուլ ի մարդկանէ, եւ ի կռապաշտութիւնս ձգէ. եւ դիւթութեամբք եւ հմայիւք եւ քաւդէութեամբ վրիպեցուցանէ զմարդիկ յԱստուծոյ ճշմարտութենէն։

Եւ թշնամի կոչի՝ վասն զորոմնն ի մէջ ցորենոյն սերմանելոյ։ Ուստի յայտ է՝ եթե ոչ բնութեամբ է թշնամի, այլ կամաւք։

Եւ եթե բնութեամբ էր նմա չճանաչելն [185] զԱստուած հայր, զորդին զիա՞րդ կարէր ճանաչել եւ աղաղակել՝ թե դու ես որդին Աստուծոյ. եւ դարձեալ ռզառաքելոցնք նորա ասել՝ թե արքն այնոքիկ ծառայք են Աստուծոյ բարձրելոյ։

265 Եւ յայսմ ամենայնէ յայտ է՝

եթե ոչ է բնութեամբ չար, այլ կամաւք.

եւ ոչ չար է չարչարիչ արարեալ է զնա Աստուծոյ.

այլ չարակամ բարուքն նորա առաքինեցուցանէ զարդարս.

եւ նորա ոչ ինչ գոյ յայնմ շնորհ։